Meer lege lunchtrommeltjes door armoede: 'Schoolmaaltijden nu harder nodig dan ooit'

"Zullen we even proeven?", vraagt de kok die samen met drie leerlingen de warme maaltijd bereidt. "Iets meer zout, is het zo beter?" Dat beamen de jonge koks, een beetje peper en zout maakt het verschil. "Mooi zo, dank je wel!" High fives worden uitgedeeld.

Dan is het moment daar: de kinderkoks mogen hun creatie met hun medeleerlingen delen. Trots lopen ze met hun pan soep het lokaal van groep één en twee binnen. Daar wacht hen een daverend applaus van de kinderen én docenten.

Kleine duimpjes worden als teken van waardering opgestoken, nadat de eerste lepels soep in de kleine kindermonden zijn verdwenen. Alle soepkommen zijn binnen mum van tijd leeg, de pan leeggeschraapt.

"We leven er altijd naartoe, die wekelijkse warme maaltijd", zegt de leerkracht van groep één en twee, Amanda Meijers. "Het is heel lekker en heel leerzaam. En hard nodig, want zonder voedsel werkt je brein niet en kun je niks leren. In het verleden hebben we regelmatig meegemaakt dat er kinderen zonder ontbijt of lunch in de schoolbanken zaten."

De leerlingen steken er volgens Meijers veel van op. "Ze leren andere soorten voedsel kennen en leren hoe je dat maakt. En eerlijk gezegd, leer ik er ook iets van!" De warme maaltijd op donderdag is volgens juf Meijers in korte tijd uitgegroeid tot iets waar echt naar toegeleefd wordt. "Het zou dan ook heel erg jammer zijn als dit stopt!"

Die kans bestaat, want de maaltijden zijn deels gefinancierd met geld van het Rijk, maar aan die geldstroom komt binnenkort een einde. Daarom is bestuurder Henk Zielstra van de scholengroep Archipel Scholen, waar De Omnibus onder valt, naarstig op zoek naar een manier om de maaltijden voort te zetten op vijf van zijn achttien Zeeuwse scholen.

Want volgens Zielstra zijn deze maaltijden op die scholen hard nodig. "Je hoort van de leerkrachten tal van voorbeelden van kinderen die niet of te weinig hebben ontbeten, of geen lunch van thuis meekrijgen. Laatst hadden we een meisje op school met vier frietjes van de vorige avond in haar lunchtrommeltje. En een jongen met alleen een paar losse chipjes. Ja, dan is het niet gek als je niet kunt opletten in de klas."

Zijn verwachting is dat het verstrekken van maaltijden op scholen alleen maar noodzakelijker wordt, want de armoedeproblematiek neemt door de torenhoge inflatie alleen maar toe. "Alle instanties die onderzoek doen naar armoede geven aan dat er steeds meer mensen last krijgen van de stijgende prijzen, zelfs de middeninkomens. En als schoolbestuurder kan ik niets doen aan die armoede, maar ik kan wél de gevolgen van die armoede dempen, door ervoor te zorgen dat de kinderen genoeg te eten hebben."

Het aanbieden van eten op school heeft volgens Zielstra direct effect. "Je ziet meteen een verandering in het gedrag van de leerlingen. Ze gedragen zich beter in de klas, zijn veel beter leerbaar." Hij verwacht dan ook dat steeds meer scholen gratis maaltijden aan zullen bieden. Als die subsidie ten minste niet wordt stopgezet.

Zielstra is druk op zoek naar manieren om door te kunnen gaan met het verstrekken van maaltijden op school. "Je kunt het niet maken om van de ene op de andere dag tegen die leerlingen te zeggen: er is geen brood. Als je dat doet, dan maak je een grote fout. Dus zetten we alles op alles om de wereldburgers van morgen van voldoende voedsel te voorzien."

En de leerlingen zélf? Die zien het nut ook wel van in van de maaltijden. Wanneer Yussef trots de mede door hem bereide soep naar het klaslokaal van groep zeven en acht brengt, om zijn klasgenoten te laten proeven van de zoete aardappelsoep, die hij samen met twee andere leerlingen en de kok heeft gemaakt, beamen zijn klasgenoten dat leren met een lege maag niet goed werkt.

Met de smaak van de soep zit het wel goed. De leerlingen van groep zeven en acht geven de soep een 8,5. Yussef is tevreden met dat cijfer. "Het is wel heel leuk als je klasgenoten het lekker vinden." Hij vindt het dan ook zeker voor herhaling vatbaar. Maar dan moet er dus wel iets verzonnen worden op die subsidie die ten einde loopt.