De getuigen verdwijnen, maar de kinderen moeten de verhalen meedragen
De getuigen verdwijnen, maar de kinderen moeten de verhalen meedragen
Groep 7 en 8 van 'De Lichtstraal' worden door hun leraar meegenomen door de tijd naar de herfst van 1944. Hij laat zien hoe de Geallieerden het grootste gedeelte van Zeeland moesten bevrijden om via de Westerschelde de haven van Antwerpen te kunnen gebruiken. Daarna laat hij met foto's zien wat dat voor Westkapelle betekende.
De kinderen van nu hebben een veilig leven. Het is nodig om te laten zien dat dit niet altijd vanzelfsprekend was. En dat er zware offers nodig waren voor de vrijheid.
De monumenten op de dijk , het verhaal van de molen van Theune waar tientallen Westkapellenaren verdronken en het massagraf aan de voet van de vuurtoren, alles komt voorbij. Onderwijzer Paul Suijk vindt het goed dat zijn leerlingen dit horen en zien:"De kinderen van nu hebben een veilig leven. Het is nodig om te laten zien dat dit niet altijd vanzelfsprekend was. En dat er zware offers nodig waren voor de vrijheid."
<p>De aanval op Walcheren was onderdeel van de Slag om de Schelde</p><p> Op 1 november werd het eiland via de Sloedam, Vlissingen en Westkapelle aangevallen. </p><p> Die operatie heette 'Infatuate'. </p><p> De dijken van Walcheren waren daarvoor al doorgegooid bij Vrouwenpolder, Westkapelle en Ritthem. </p><p> Ook in Zeeuws-Vlaanderen werd in november nog gevochten. </p><p> Schouwen-Duiveland werd niet bevrijd in 1944. Dat gebeurde pas op 7 mei 1945. </p>
De leerlingen weten wel het één en ander over de geschiedenis van hun dorp en daar buiten. Maar als ze zien dat er ook kindjes omkwamen bij de bombardementen en het doorbreken van de dijk, dan komt dat net iets harder binnen. Het is dan wat eenvoudiger om voor te stellen hoe gruwelijk een oorlog kan zijn.
Ook luisteren ze naar de verhalen van één van de ooggetuigen uit die tijd, Kees Pouwelse. op een maquette laat hij hun dorp zien toen het nog heel was, en na de vernietiging. Hij wijst naar plekken die ze allemaal kennen, en kijken er van op dat hele stukken dorp weggevaagd waren door de bommen en het water.
De tweede Wereldoorlog is zo erg geweest, er zijn zoveel mensen dood gegaan en de anderen hebben het zwaar gehad
Geralda en Maarten mogen vandaag kransen leggen bij de monumenten in Westkapelle. Geralda doet dat voor de tweede keer en ze vindt het mooi om te doen. Terwijl Maarten meer in logistiek gedachten blijft hangen:"Ik wist niet dat er drie molens waren en dat er zoveel vernietigd was", kijkt Geralda meer naar de impact op de bevolking:"De tweede Wereldoorlog is zo erg geweest, er zijn zoveel mensen dood gegaan en de anderen hebben het zwaar gehad".
Allebei de leerlingen zeggen de noodzaak in te zien van het herdenken en vinden ook dat ze dat moeten blijven doen.
