Zeeuwse agent helpt op Sint Maarten: 'Ik schrok, het leek wel oorlogsgebied'
Zeeuwse agent helpt op Sint Maarten
Franse volgde het nieuws over orkaan Irma, zoals iedereen, op de televisie. Hij zag zulke schrijnende beelden van het eiland dat hij zo goed kende, dat hij wilde helpen. Hij liet zich plaatsen op een lijst van agenten uitgezonden wilden worden. "Vrijdagavond 15 september kreeg ik de bevestiging dat ik zou gaan en twee dagen later zat ik al in het vliegtuig op weg naar Sint Maarten."
'Het leek wel een oorlogsgebied'
Hij schrok toen hij op het eiland landde. "Het leek wel een oorlogsgebied: Alles was kapot, auto's, gebouwen. Overal lag troep en omgewaaide bomen. Het was nauwelijks herkenbaar."
In het hotel waar ze zaten, liep het water langs de muren als het een beetje regende.
Omdat Franse twee jaar op het eiland had gewerkt, werd hem allereerst gevraagd nieuwe huisvesting te regelen voor de zeventig politieagenten die hulp kwamen bieden. "In het hotel waar ze tot dan toe zaten, liep het water langs de muren als het een beetje regende. Er was daar ook geen stromend water en elektriciteit. Doordat ik het eiland goed kende, lukte het me snel om nieuw onderdak te vinden voor de agenten."
Vervolgens moest hij de straat op om zijn werk als agent te doen. "We werden gekoppeld aan de lokale politie en in vier ploegen verdeeld. Omdat de noodtoestand van kracht was, mochten we huizen doorzoeken. We hebben plunderingszaken opgepakt en er uiteindelijk zo'n dertig op kunnen lossen."
Gezin
Op de vraag of hij nog een keer wil helpen op Sint Maarten antwoordt Franse enigszins terughoudend. "Dat zou ik hier heel goed moeten bespreken, want het is ook zes weken van huis weg. Het is mooi om daar naar toe te gaan en iets te kunnen betekenen, want het is ons tweede thuis, maar het is ook zwaar voor mijn gezin."
