Richard leert op zijn 45ste lezen en schrijven (video)

Zij zijn moeilijk op de radar te krijgen want ze komen niet graag uit voor hun ongeletterdheid. Sommigen trekken de stoute schoenen aan en vragen om hulp. Zoals Richard Bruel.

Bruel had moeite met lezen en schrijven doordat epilepsie zijn hersens aantastte. Normale dingen, zoals het beschrijven en versturen van een verjaardagskaart, leverde hem problemen op. Hij gebruikte smoesjes om zijn laaggeletterdheid te maskeren: "Dan zei ik dat ik m'n bril vergeten was, ofzo."

Nadat zijn epilepsie wegtrok raapte hij zijn moed bij elkaar en trok aan de bel. Via zijn werkgever, sociaal werkbedrijf Orionis, krijgt hij nu een cursus lezen en schrijven. Het helpt hem ook met zijn werk bij een kassenbedrijf.

Inmiddels gaan de zogenaamde taalhuizen op Walcheren, en nu ook in Goes, de strijd aan met de Zeeuwse laaggeletterdheid. Vrijwilligers zoals Yvonne Bitter bemannen balies in bibliotheken in Middelburg, Vlissingen en Goes om laaggeletterden op te vangen en uit te zoeken wat ze nodig hebben.

Vervolgens gaan ze op zoek naar oplossingen op maat. Zoals de coördinator in Goes, Monique van Kol, zij maakt zich ernstige zorgen over de 'onzichtbare' Zeeuwen met lees- en schrijfproblemen. "Ik denk dat schaamte hier een grote rol bij speelt."

Lees ook: Taalhuizen blijken broodnodig in Zeeland (video)

Richard Bruel herkent dat gevoel en ziet het ook bij mensen om hem heen. "Waarom zou ik nu nog hulp gaan zoeken", zeggen ze dan volgens Bruel. "Ik heb het al zolang gered zonder, ik heb dat niet nodig."

Maar Bruel heeft de ervaring dat kunnen lezen en schrijven het leven veel gemakkelijker maakt. Daarom is hij taalambassadeur geworden, om andere laaggeletterden te inspireren en aan te moedigen om toch te gaan leren.