Slachtoffer loverboys: Zeeuwse meisjes worden naar Antwerpen gestuurd (video)

Stop Loverboys Nu

Anoniem blijven

OOST-SOUBURG - Elisabeth is niet haar echte naam. Ze wil zoveel mogelijk anoniem blijven. "Het heeft te maken met veiligheid. Nog steeds kom ik mannen uit het verleden tegen. Als ik voorlichting geef, gebruik ik ook mijn schuilnaam. Voor de klas ben ik natuurlijk herkenbaar, maar voor de camera wil ik liever anoniem blijven."

Stop Loverboys Nu

Elisabeth werkt voor de stichting 'Stop Loverboys Nu'. Een belangrijk doel van de stichting is preventie door het geven van voorlichting en adviezen. "Ik probeer leerlingen, leraren en ouders bewust te maken van het gevaar van loverboys. Het jongste slachtoffer van loverboys dat ik ken, is een meisje van negen jaar. Het is zo belangrijk dat mensen inzien wat loverboys kinderen aandoen."

Verkracht door vrienden

Bij Elisabeth begon het op haar dertiende, toen ze door een zogenoemde 'lovergirl' werd voorgesteld aan een aantal jongens waar ze vriendschappelijk mee omging. In het begin leek er niets aan de hand, maar op een gegeven moment werd ze in een kamer opgesloten en door de groep 'vrienden' verkracht. Daar werden beelden van gemaakt die als pressiemiddel werden gebruikt.

Opstandige puber

Op het vmbo vonden ze haar een opstandige puber, vooral omdat ze vaak spijbelde. "Ik moest overdag seks hebben met mannen en kon dus niet op school zijn. Ook 's nachts ging ik weg, omdat ik moest 'werken'. Ik kwam dan weer thuis voordat mijn vader wakker werd."
© oz
Uitvlucht
Haar ouders merkten al die tijd niet waar ze mee bezig was. Ze kon haar activiteiten goed verborgen houden. De prostitutie hield op toen zij via een kerkgenootschap een paar maanden als vrijwilliger naar het buitenland kon. "Toen ik dit aanbod via de kerk langs zag komen, wist ik meteen dat het een kans zou zijn. Toen ik weer terugkwam in Nederland, leerde ik mijn man kennen. Met hem ben ik snel gaan samenwonen, ook om de situatie te ontvluchten. Daarna is het misbruik gestopt."

Zeeuws probleem

Inmiddels ligt het misbruik twaalf jaar achter haar en is ze vrijwilligster bij de Stichting Loverboys Nu. "Ik schrijf scholen over mijn verhaal, maar heel vaak krijg ik geen reactie. Veel mensen denken dat het in Zeeland niet speelt, dat het een probleem van de Randstad is. Maar het gebeurt hier juist. Omdat we hier vlakbij België zitten, worden meisjes vaak richting Antwerpen gestuurd. Dat is mij ook overkomen.

Nog geen aangifte

Tegen de mensen die haar hebben misbruikt, heeft ze nooit aangifte gedaan. "Toen het gestopt was, durfde ik dat niet. De angst was gewoon te groot. Misschien moet ik het alsnog doen, al weet ik niet of dat nog kan. Ik moet daar eens goed over nadenken."