Watersnoodpad: Dit was dinsdag 30 januari

Watersnoodpad: Dit was dinsdag 30 januari
Watersnoodpad: Dit was dinsdag 30 januari © Omroep Zeeland
© OZ
Vandaag is de dag van Maarten Dijkman uit Burgh-Haamstede. Zonder twijfel. Ineens staat hij er, vlak voordat we vertrekken van af Neeltje Jans. Hij wordt gebracht door zijn dochter en laat binnen twee minuten weten dat hij 83 jaar is, topfit, want deelnemer aan de 4-Daagse en de kustmarathon en een man die de Nacht van de Ramp beleefde als een jongensboek.
De hele route richting de Stompe Toren en Serooskerke komen we via Maarten terug in 1953. Bij Burgh-Sluis ziet de 18-jarige jongen dat de boerderijen van familieleden wordt bedreigd en hij rijdt in zijn jeep om, waadt door het water om de mensen te waarschuwen terwijl de dijken her en der het begeven.

Drees huilde de hele rit

Bij de Stompe Toren komen de foto's tevoorschijn en horen over de tijd na de Ramp, als koningin Juliana en Vadertje Drees, de toenmalige minister president, in zijn auto zitten. Drees huilde de hele rit toen hij zag hoeveel dode dieren er dreven en welke schade was aangericht.
Richting de Schelphoek kijkt hij me aan met een blik die weinig complimenteus is: Loop je nu al te sjokken, jongen?
Bij het Gat van de Schelphoek worden we verwelkomd door onder andere Huib Bouwman, die 10 was n 1953. Met foto s wordt in het dorpshuis van Serooskerke duidelijk hoe dir gedeelte van Schouwen werd opgevreten door het water, met ieder getij weer, totdat de caissons eindelijk een ringdijk vormden en de Oosterschelde weer naar buiten drukten.

'Dit laat me nooit los'

Bij de kerk van Serooskerke staat een monument voor de slachtoffers daar. Rechtsboven staan de namen van twee jonge kinderen die van de kou stierven terwijl ze vast werden gehouden door hun vader. Maarten Dijkman stond aan de andere kant van het Gat en kon niet bij die vader komen. Later hoorde hij dat de lichaampjes van de kinderen niet mee konden toen de vader en moeder werden gered. Dagen later ging een boot alsnog de kindjes halen. Ze werden bewaakt door een stel paarden.
'Dat verhaal', zegt Maarten, 'Heeft me zolang achtervolgd. Ik zie hem nog staan, en hij zag mij, en toen gebeurde dat vreselijke drama, buiten mijn macht. Ik heb geprobeerd om hem later terug te vinden, maar dat is me nooit gelukt. Ik heb vrijwel alles een plekje kunnen geven aan wat er toen is gebeurd, maar dit laat me nooit meer los.'
<p><strong>Morgen: woensdag 31 januari</strong> </p><p>Op dag 6 lopen Mark en Pim vanaf het restaurant bij de Zeelandbrug naar de begraafplaats Capelle (Nieuwerkerk). </p>
Watersnoodpad: Dit was dinsdag 30 januari

Lees ook: