Enquête: hoe staat het met de Zeeuwse scharrelkinderen?
Problemen
OOST-SOUBURG - Het online-onderzoek is bedoeld voor ouders van kinderen in de basisschoolleeftijd. Waarom spelen kinderen wel en waarom spelen ze niet zomaar op straat of ergens anders, zonder dat iemand er op past. Welke problemen zijn er, maar ook, wat zijn de voordelen van buiten spelen zonder toezicht? En ook: wat doen kinderen dan op straat of op een veldje in de buurt? De resultaten van de enquête worden rond woensdag 14 juni bekend gemaakt, want dat is de Nationale Buitenspeeldag.
Onderzoek
Hoeveel kinderen helemaal vrij gelaten worden als buiten gaan spelen is in Zeeland in 2014 al eens onderzocht door het ZB-Planbureau. Toen bleek bijvoorbeeld dat in Vlissingen de kinderen bij het op straat spelen het meeste last hebben van hondenpoep. Maar ook dat kinderen in Hulst het meest van allen, 50 procent van de tienjarigen, in de eigen tuin spelen. Op Tholen het minste: maar 17 procent.
Scharrelkind
Sinds 2009 wordt her en der het woord 'scharrelkinderen' gebruikt. In Zeeland bijvoorbeeld gebeurde dat voor het eerst bij de start van het demonstratieproject "Natuur en Gezondheid Zeeland" van het provinciebestuur.
Free range kid
Op een webblog van een particulier wordt het woord als volgt uitgelegd: "Scharrelkinderen zijn kinderen die buiten mogen spelen en rondlopen, zonder dat er volwassenen bij zijn. De meeste kinderen van tegenwoordig gaan nooit alleen het huis uit. Ze worden bijna constant door volwassenen begeleid, nemen deel aan georganiseerde activiteiten en hebben nauwelijks de mogelijkheid om zelf op exploratie te gaan. Scharrelkind is gevormd naar analogie van het woord scharrelkip. In het Engels is free-range kid gebruikelijk, naar analogie van free-range hen."
