'Ik heb d'r verkocht: Anna met grote borsten'
Aad Versteeg over zijn scheepsantiekwinkel
De liefde voor de scheepvaart ontstond toen de kleine Aad door de haven van Rotterdam zwierf. De sleepboten, grote vrachtschepen en niet te vergeten de machtige passagiersschepen deden van binnen veel met hem. Hij droomde van een leven op zee. De wereld zien en zo te kunnen ontdekken wat er aan de andere kant van dat water zou zijn.
Dat was echt geweldig, ik had het voor geen goud willen missen!
En zo geschiedde. "Ik werd musicus. Ik drumde eerst aan boord van de Oranje, een passagiersschip van de Stoomvaart Maatschappij Nederland en daarna op de SS Rotterdam van de Holland-Amerika Lijn." De droom van dat kleine jongetje in de haven van Rotterdam was uitgekomen. Aad kwam overal, voer over de grote wereldzeeën."Dat was echt geweldig! Ik had dat voor geen goud willen missen!"
Maar aan alle goede dingen komt een keer een einde. En er ontstonden ook weer nieuwe, goede, dingen. Aad trof een vrouw en begon een café in Hoek. Startte met het verzamelen van scheepsantiek en gooide in 2.000 het roer om. "Ik had zo veel en je kunt het toch niet meenemen naar boven, zeggen ze weleens. Dus begon ik mijn eerste winkeltje." Daarna volgden nog twee andere panden. Allemaal in Terneuzen, waar hij nu nog steeds zit.
Ik ga open om tien uur en sluit om vier uur, want het is tenslotte maar mijn hobby.
Blote borsten
Een winkel vol scheepsmodellen en scheepsantiek. Als je denkt dat dat saai is en alleen over geschiedenis gaat, heb je het mis. Wat te denken van een vrouw, gesneden uit hout met ontbloot bovenlichaam. "Anna met haar grote borsten. Ik noemde haar Anna. Het is een prachtig boegbeeld. Helemaal van hout. Ze is verkocht aan iemand in Veere. Daar staat ze nu in de woonkamer!"
Toch blijft de winkel voor Aad een hobby en daarom opent en sluit hij, met zijn 83 jaar, op een gepaste tijd. "Ja, ik ga open om tien uur 's ochtends en ik sluit om vier uur 's middags, want het is tenslotte maar mijn hobby."
