Ondanks tekort aan ambulancepersoneel is het voor Tina een droombaan
Tina coppoolse wil ambulanceverpleegkundige worden
Tina Coppoolse uit Middelburg is 38 jaar. Zij werkte jarenlang in het ziekenhuis van Terneuzen op de Spoed Eisende Hulp in Terneuzen en daarna op de Eerste Hart Hulp. Ze wordt nu opgeleid tot ambulanceverpleegkundige. "Eigenlijk was dit altijd al mijn droom", zegt Tina. "Tijdens mijn hbo-v-opleiding heb ik al stage gelopen op de ambulance. Dat vond ik toen al erg leuk."
Toch koos zij eerst voor werken in het ziekenhuis. Na meer dan 10 jaar ervaring maakt ze bewust deze overstap. "Voor het geld moet je het niet doen, want je krijgt meer verantwoordelijkheid en minder betaald. Maar het is wel een prachtige, afwisselde baan. Hollen en stilstaan, je weet niet wat er op een dag op je pad komt."
<p>- Het Witte Kruis is vergunninghouder voor de ambulancezorg binnen de veiligheidsregio Zeeland. Voor de ambulancezorg boven de Westerschelde zijn 50 fulltime verpleegkundigen nodig. Op dit moment zijn dat er 45. </p><p>- In Zeeuws-Vlaanderen verleent de Stichting ZorgSaam de ambulancezorg als onderaannemer van het Witte Kruis. Zij hebben geen personeelstekort.</p>
7.00 uur
Vanmorgen volgen we Tina tijdens haar ambulancedienst. Ze wordt op deze dag begeleid door verpleegkundige Jaco en de chauffeur is Gideon. De rit gaat eerst van Middelburg naar Grijpskerke. Daar is een ambulancepost waar de dienst vandaag start. Na een uur wachten wordt besloten terug te gaan naar Middelburg. "Het kan zomaar zijn dat er niets gebeurt", vertelt Tina.
08.15 uur
Aangekomen bij de Stadsgewestelijke Brandweer Kazerne Vlissingen-Middelburg is het snel gedaan met de rust. De pieper gaat en de ambulance gaat er met gillende sirenes vandoor. De spoedrit gaat naar Oost-Souburg. Een oudere man klaagt over pijn op de borst en zit bij de huisarts.
08.45 uur
Tina vertrouwt het hartfilmpje dat ze ter plekke maakt niet helemaal en belt met de afdeling Eerste Hart Hulp in Terneuzen. In nauw overleg wordt besloten de patiënt naar Terneuzen te brengen. "Ik heb daar zelf gewerkt", zegt Tina. "Dat is nu wel even een voordeel, dat ik de wegen daar ken." Speciaal voor de ambulance wordt bij de tolpoortjes van de Westerscheldetunnel, na contact, een rijbaan vrijgehouden. Een rood kruis knippert afwisselend met het woord ambulance, waardoor daar geen vertraging optreedt.
09.15 uur
Als de man is afgeleverd bij het ziekenhuis moet de ambulance weer terug naar Middelburg. Tijdens de rit door de tunnel komt de volgende melding binnen; een Fransman bij een bedrijf in Vlissingen-Oost is flauwgevallen. Men vertrouwt het niet en laat de ambulance komen. Met een behoorlijke vaart rijdt de ambulance door de tunnel met sirene en zwaailichten aan. Het verkeer gaat netjes aan de kant. Bij de tolpoortjes kan weer gelijk worden doorgereden.
09.40 uur
Het blijkt gelukkig mee te vallen en de Fransman hoeft niet mee. "Gelukkig valt het vaak mee, maar je moet toch gelijk inschatten wat er aan de hand is. Dat betekent dat je heel breed moet kunnen kijken naar wat er mogelijk aan de hand kan zijn", legt Tina uit. "In dit geval viel het mee."
10.00 uur
Als de ambulance vlak bij de kazerne in Middelburg is, gaat de pieper opnieuw. Ditmaal is een man in Vlissingen thuis een paar minuten bewusteloos geraakt. Deze patiënt wordt met spoed meegenomen naar Goes.
10.45 uur
In Goes kan even een boterham gegeten worden. "Dit bedoel ik nou", zegt Tina. "Het is echt hollen of stilstaan. Dat maakt het werk leuk, afwisselend, maar ook best intensief. Je bent lekker buiten en weet ook niet wat je tegen gaat komen."
11.15 uur
De ambulancecrew is terug op de post in Middelburg. Jaco en Gideon vullen Tina aan als ze vertelt over haar ervaringen en wat er allemaal bij komt kijken om te werken op de ambulance. Maar veel tijd is dat niet gegund, want alweer gaat de pieper en weg zijn ze, op weg naar een nieuw spoedgeval.
