Aan lontbreiers zit geen steekje los
Iedereen wil lontbreien
Lontbreien wijkt af van het normale breien omdat de wol enorm dik is en vrijwel onbewerkt. Als er al breipennen aan te pas komen dan zijn dat PVC-buizen, maar normaal gesproken gebruik je bij lontbreien je handen en armen. De wol is afkomstig van Merino-schapen, is enkel gewassen en soms een beetje geverfd.
Het lijkt een beetje op een combinatie van knopen en vouwen. Op tafels wordt de wol rij aan rij bewerkt totdat er een kleed ontstaat.
Iedereen begint hier met een zak, en iedereen gaat met een kleed de deur uit.
In november begon Arnet Duine van wolatelier Ansje en Jansje in Sint-Annaland met workshops, en inmiddels loopt het storm. Ze denkt dat het lontbreien zo aanslaat omdat het laagdrempelig is en iedereen het eigenlijk kan. "Iedereen begint hier met een zak, en iedereen gaat met een kleed de deur uit."
Ze verwacht dat de belangstelling voor het lontbreien nog wel een tijdje gaat duren, hoewel de dikke wol alleen geschikt lijkt te zijn voor de koude seizoenen. Tot in mei hebben mensen zich aangemeld voor workshops. Ook in andere delen van Zeeland is de trend opgepikt en worden er workshops gegeven.
