Duitse toeristen: samen herdenken

Omdat veel Duitsers aangeven niet op de hoogte te zijn van de eventuele gevoeligheid op die dagen, zeggen ze zich hetzelfde te gedragen als altijd. Een wat oudere heer geeft aan dat hij wel een herdenking zou willen bijwonen op die dag.

Niemand van de Duitsers die aangesproken wordt heeft dat idee. Maar een oudere dame zegt dat dit vroeger wel anders was. Ze herinnert zich een zomer in 1954. Zij was toen een kind van negen en samen met haar ouders ging ze naar Scheveningen. Toen ze in een restaurant zaten en de ober doorhad dat ze uit Duitsland kwamen, werden ze niet meer bediend.

Maar een ander echtpaar, van net na de oorlog, komt al heel lang in Domburg en heeft nog nooit enige anti-Duitse sentimenten gevoeld.

Alle toeristen die we in Domburg spraken vinden van wel. Een herdenking van de doden die in de Tweede Wereldoorlog zijn gevallen moet gaan over alle doden van iedere kant. Een meneer van in de zeventig zegt dat er bij hem in de stad een herdenkingsdag is waarbij alle gevallenen, Russen, Engelsen, Fransen en Duitsers herdacht worden: "Deze traumatische tijd en de gevolgen daarvan gaat iedereen aan".

Ja, zeggen de Duitsers die wij spreken. Het is goed dat we de tweede Wereldoorlog herdenken, maar het wordt onderhand tijd om die toe te voegen aan alle oorlogen en conflicten die er geweest zijn en nu nog woeden.