Hoe Van Heukelom moest wennen aan het leven van een gewone burger

We spreken de 68-jarige George van Heukelom als hij aan het klussen is in het huis van zijn dochter. "Wat ik goed kon, is opruimen. En men zegt dat ik ietwat kan schilderen. Dus toen hebben ze gedacht: Laten we die ouwe maar een kwast in de hand geven."

"Ik heb het weleens vergeleken: Je rijdt in een trein met heel veel coupés waarin heel veel mensen zitten. Op een gegeven moment stopt de trein. Dan zetten ze je er met je koffertje uit en daarna zwaaien ze allemaal. De rest gaat door. En jij staat daar met je koffertje en denkt: Wat nu? Ja, het was best even een overgang."

"Het gaf in het begin best een beetje een onrustig gevoel. De twaalf jaar dat ik provinciebestuurder was, was een enorm intensieve periode. Eigenlijk was ik dag en nacht aan het werk. En je kan het niet geleidelijk afbouwen. Het is in één keer bam, uit! Ik moest echt wel even met m'n hoofd schudden. Toen ik begon, dacht ik: Is het echt waar dat ik nu gedeputeerde ben? Nu is het: Oh ja, ik ben geen gedeputeerde meer. Dat was wel even moeilijk."

"De enige hulp die ik altijd gehad heb, is mijn vrouw. Die is psycholoog, psychiater en financieel expert. Zij is overal goed in. Mijn vrouw heeft het heel goed opgevangen."

"Gewoon door te zeggen: Zullen we dit of zullen we dat? En: Wat denk je hiervan? En toen kreeg ik gelukkig ook weer wat aanbiedingen...."

"Ik ben eerst een eigen adviesbureautje begonnen. Ik dacht: Je weet maar nooit. En ik heb klussen gedaan voor een zorginstelling en een onderwijsinstelling. Verder zit ik in de Raad van Toezicht van een school en ik ben voorzitter van de raad van commissarissen van woningcorporatie Zeeuwland."

"Dan weet je niet wat gedeputeerde is. Weet je...die grote druk is eraf. Dat moeten! Ik had soms elf of twaalf vergaderingen op een dag. En dan het secretariaat achter je kont aan dat je dit of dat weer moet doen! Als ik dat vergelijk met nu! Wat dacht je! 's Ochtends met je vrouw ontbijten. Of dat geen weelde is!

"Gewoon met z'n tweeën. We hebben veel vruchten op tafel. Tijd om lekker te praten. We bidden en danken voor het eten, lezen samen in de bijbel en praten daarover. We nemen samen de dag door. Dat is zo mooi joh!"

"Jaah! Dat was wel nodig, hahaha!"

Het mooie van tijd over hebben, is dat er ook tijd is voor ontspanning. En daarom stapt Van Heukelom af en toe in een bijzondere flightsimulator.