De dodendraad leeft in Zeeuws-Vlaanderen

De dodendraad leeft in Zeeuws-Vlaanderen
De dodendraad leeft in Zeeuws-Vlaanderen © Stichting Verhalis
De dodendraad in Zeeuws-Vlaanderen
De dodendraad in Zeeuws-Vlaanderen © Omroep Zeeland
Eén van de vrijwilligers die nauw betrokken is bij het project 'De Dodendraad leeft' is Willy Verschraegen uit Koewacht. Hij zet zich al jaren in om aandacht te vestigen op deze zwarte bladzijde uit de geschiedenis van het dorp. "Honderden mensen zijn door deze grensversperring om het leven gekomen. Ook in Koewacht. In oktober is het honderd jaar geleden dat deze dodendraad, die langs de Nederlands-Belgische grens van Knokke tot Aken liep, werd afgebroken."
Verschraegen heeft er al voor gezorgd dat er in het centrum van Koewacht een informatiebord staat met het verhaal van de dodendraad. Ook liggen er een aantal tegels in het dorp als markering waar de grensversperring heeft gestaan.
De kinderen krijgen allemaal 21 bollen, twintig worden er geplant en eentje mogen ze meenemen naar huis.
Willy Verschraegen, Koewacht
De krokussen worden geplant door vrijwilligers. Maar in Koewacht worden de leerlingen van basisschool De Vlaswiek betrokken bij het project. Verschraegen: "De kinderen krijgen allemaal 21 bollen, twintig worden er geplant en eentje mogen ze meenemen naar huis. Als die dan in het voorjaar gaat bloeien, weten ze dat het krokuslint ook in bloei staat en kunnen ze gaan kijken."
Een lint van krokussen langs de Zeeuws-Vlaamse grens
In het centrum van Koewacht komt tijdens de herdenkingsweek in oktober een reconstructie te staan van een stuk van de dodendraad. Verschraegen: "Er komt ook een poort in, zoals dat tijdens de Eerste Wereldoorlog ook het geval was. De Duitsers hadden namelijk de inwoners van Koewacht toestemming gegeven om elke zondag naar de kerk te gaan die op Belgisch grondgebied stond. Maar omdat ze bang waren voor spionage, stonden er wel aan weerszijden van de straat naar de kerk Duitse soldaten en moest iedereen ramen en deuren dichthouden."

Briefjes onder de kerkbank

De poort ging definitief dicht toen de Duitsers erachter kwamen dat er toch werd gespioneerd. Verschraegen: "In Koewacht woonden veel familieleden aan beide zijden van de 'dodendraad'. Om contact met elkaar te houden verstopten de kerkgangers uit Nederland briefjes onder de kerkbanken. Tijdens de mis daarna pakten de Belgische kerkgangers de briefjes en namen ze mee."
Reconstructie van de dodendraad
Alle drie de Zeeuws-Vlaamse gemeenten werken mee aan het project 'De Dodendraad leeft'. In de gemeente Sluis wordt in totaal drie kilometer krokuslint aangelegd. De krokussen worden geplant bij het Grenspad in Eede, aan de Ydewalleweg ten zuiden van Aardenburg en langs het fietspad van Retranchement naar Cadzand-Bad.
In de gemeente Hulst zullen de scholen van Nieuw-Namen, Sint Jansteen en Heikant krokussen planten op de Koningsdijk bij Nieuw-Namen en in de buurt van de Lekestraat in Heikant. Het krokuslint is een initiatief van de Stichting Verhalis die ook een fietsroute van 546 kilometer langs het dodendraadtraject uitbrengt.
De geschiedenis van de dodendraad