De 'firma Krakkemikkig' laat zich niet uit het veld slaan

Maar ze wilde niet bij de pakken gaan neerzitten en wél iets betekenen voor haar vriendin Marriëte, ook uit Axel, die al een aantal jaren ziek is. Daarom besloot ze om, ondanks dat ze haar benen niet kan gebruiken bij het zwemmen, toch een zwemtocht op het Veerse Meer te ondernemen.

Dus traint ze sinds vorig jaar op de enige manier waarop ze zich zelfstandig in het water kan voortbewegen: op haar rug met haar benen in een drijvende gele ring, en ploegend met haar armen. Na een tijd in het zwembad te hebben geoefend is ze gaan zwemmen in de Vogel, een grote kreek bij Vogelwaarde.

Tijdens de trainingen is Marriëtte nooit ver weg en zwemt coach Mattie van den Bergen altijd naast haar: "Stukje naar links, rechtdoor!", zo klinkt het over het water.

Mattie moest even slikken toen ze het plan van Jolanda hoorde: "Is dat wel verstandig? Kun je dat wel?", waren de vragen die ze haar vriendin stelde. Maar ook voor haar zelf is het niet vanzelfsprekend om straks vier kilometer in het open water te zwemmen: "Ik heb borstkanker gehad en door de operatie doet het bindweefsel zeer als ik de schoolslag zwem."

Maar de 'Firma Krakkemikkig', zoals je het tweetal wel zou kunnen noemen, laat zich niet uit het veld slaan. Langzaam maar zeker werken ze naar de 25e augustus toe, de dag waarop ze het Veerse Meer over zullen steken en weer terug zullen zwemmen. Alles voor een zo groot mogelijk bedrag op te halen voor het Kankerfonds.

Want opgeven is zowel voor Mattie als Jolanda geen optie. De laatste verwoordt het zo: "Soms ben ik doodmoe als ik aan het zwemmen ben en wil ik stoppen, maar dan denk ik aan Mariëtte en weet ik weer waarvoor ik het doe. En dan kan ik weer verder."

Doneren kan via de KWF-actiepagina Zwemmen in het Veerse Meer.