Meer aandacht gevraagd voor zwarte bladzijde

"Er zijn niet zoveel objecten meer die herinneren aan die tijd," verklaart conservator Pol Verbeeck. In de vitrine staat een model van een slavenschip, er hangen wat prenten met afbeeldingen van slaven en een paar documenten. Ook heeft Verbeeck nog een doosje kaurischelpen die als betaalmiddel werden gebruikt om slaven te kopen. Maar dat is het dan.

"Er zijn steeds meer mensen die vragen hebben over het slavernijverleden en als museum willen we hen natuurlijk goed informeren," zegt Verbeeck. "We zijn er niet niet uit hoe we dat gaan doen," vult directeur Onno Bakker aan. "Het museum is een middel om een verhaal te vertellen," zegt hij. Op scholen geeft het museum ook voorlichting over het slavernijverleden.

Er is de laatste tijd veel discussie over het Nederlandse koloniale verleden. Het MuZEEum in Vlissingen hield in maart nog een symposium over het gevoelige verleden van de vaderlandse zeehelden. Kunnen we Jan Pieterszoon Coen en Michiel de Ruyter nog wel op een voetstuk plaatsen? Die gevoeligheid speelt zeker als het gaat om het slavernijverleden.

"Ik denk dat je beide kanten van het verhaal moet laten zien. Vanuit de Zeeuwen was het gewoon handel. Onmenselijke handel, maar dat telde toen niet. Vanuit de tot slaaf gemaakten is het interessant om hun getuigenissen te brengen." Een moreel oordeel probeert het MuZEEum te vermijden. Dat moeten mensen zelf maken op basis van feiten. Onno Bakker: "Maar duidelijk is natuurlijk wel dat het een zwarte bladzijde uit onze geschiedenis is."