Poort in dodendraad bij Koewacht herdacht met krokussen en berichten van vrede

Poort in dodendraad bij Koewacht herdacht met krokussen en berichten van vrede
Poort in dodendraad bij Koewacht herdacht met krokussen en berichten van vrede © Omroep Zeeland
De dodendraad leeft in Koewacht, dankzij krokussen en vredesboodschappen
De kinderen krijgen allemaal 21 krokusbollen, waarvan ze er twintig planten en eentje mogen ze meenemen naar huis. Als die dan in het voorjaar gaat bloeien, weten ze dat het krokuslint ook in bloei staat en kunnen ze gaan kijken.

Boodschappen van vrede

De leerlingen wisselen ook boodschappen van vrede uit. Daarmee treden ze in de voetstappen van hun voorouders in Koewacht. Die wisselden via de kerkbanken in het Belgische deel wekelijks boodschappen met elkaar uit.
Koewacht was namelijk een bijzondere plek, het had namelijk een doorgang in de dodendraad, speciaal voor de katholieke inwoners. Zij mochten in het begin van de oorlog wekelijks naar hun kerk in België, aan de andere kant van de draad.
Koewacht was de enige plek met een poort in de dodendraad
De Duitsers hebben de draad geplaatst om verschillende redenen. Ze wilden niet dat Nederlanders zich zouden aansluiten bij de Belgen, maar ook moest de draad spionnen en smokkelaars tegenhouden. Koewacht kreeg in juli 1915 de dodendraad dwars door het dorp. De katholieke kerk kwam daarmee buiten bereik van de Nederlandse parochianen te staan. Op zondag werd er een uitzondering gemaakt.

Een poort in de draad

Op zondag mochten de Zeeuwen via een poort en onder strenge bewaking van de Duitsers naar hun kerk in België. Dat maakte Koewacht bijzonder omdat de neutrale Nederlanders hier wekelijks België binnenkwamen.
Contact was verboden, toch werd geprobeerd om briefjes onder de kerkbanken achter te laten voor de vrienden en familie in België. Toen de Duitsers erachter kwamen, ging de grens ook in Koewacht definitief dicht. Dat was in februari 1916.
De Dodendraad in Zeeuws-Vlaanderen
De Dodendraad in Zeeuws-Vlaanderen © Omroep Zeeland
Om de dodendraad te herdenken staat er tijdelijk weer een poort in Koewacht, net zoals die ruim honderd jaar geleden door de kerkgangers is gebruikt. Ook hebben schoolkinderen ook in Koewacht krokussen geplant, net zoals dat op andere plaatsen langs het oude traject gebeurt.

Berichten over vrede

De kinderen hebben ook berichten over vrede uitgewisseld, net zoals de inwoners van Koewacht dat vroeger deden. Er worden nu alleen geen kerkbanken meer voor gebruikt.
De Kerkstraat van Koewacht in België (collectie Willy Verschraegen)
De Kerkstraat van Koewacht in België (collectie Willy Verschraegen) © Willy Verschraegen
<h2>De dodendraad in cijfers</h2><p>- Honderd jaar geleden werd de dodendraad afgebroken<br> - De grensversperring was 350 kilometer lang<br> - De draad liep van Knokke tot Aken<br> - De draad maakte ongeveer duizend slachtoffers<br> - Langs het traject wordt een lint van 70.000 witte krokussen geplant</p>
Koewacht is uiteraard niet de enige plek op de Zeeuws-Belgische grens waar de dodendraad herdacht wordt. Langs het hele traject van de dodendraad worden bloembollen geplant. Het project is een initiatief van de Stichting Verhalis, die behalve het krokuslint, ook met een fietsroute van 350 kilometer komt die zo dicht mogelijk langs de route van de oude dodendraad komt te liggen.

Lees ook: