'Zeeland ist wie ein paradijs!'

De eigenaar van de camping waar ze staan, brengt mij even daarvoor naar hun stekje. We worden meteen begroet en gevraagd of we een kop koffie willen. Vol trots laten ze hun 'tweede huis' zien. "We hebben een seizoensplaats hier op minicamping de Haaymanshoeve in Westenschouwen. In de winter nemen we de caravan niet mee naar Duitsland hoor! Ons tweede huis blijft gewoon in Zeeland, we stallen hem in Burghsluis."

Ze zijn in Zeeland terecht gekomen toen ze met hun dochters de tent uit wilden proberen. Ze wilden dat doen ergens aan de zee en kwamen toevallig in Zeeland terecht. "En we zijn nooit meer weg gegaan."

Paul en Gisela komen hier voor de rust en de natuur. Ze fietsen graag door het bos in Westenschouwen en gaan dan bij de laatste duinovergang het strand op. "Op het natuurstrand zie je geen mens."

Na onze kop koffie ga ik met het echtpaar naar de dichtstbijzijnde overgang: De Punt, vlakbij de Oosterscheldekering. Ook dit is één van hun favoriete plekjes. "Neeltje Jans is zo mooi. En hier is het op het strand is het ook nog rustig. Een stukje verderop, bij de trap van Westenschouwen, ligt het zo vol met mensen. Daar houden we niet van", vertelt Paul terwijl hij met zijn voeten door de branding loopt.

Aan zijn zijde Gisela, die net zo graag in Zeeland is als haar man. Ze houdt het meeste van het geluid van de golven. "Het ruisen van die golven, het geluid van de branding. De stilte die je hier nog op veel plekken hoort. Heerlijk." Paul vult haar aan: "En dat licht Gisela, dat zei ik laatst nog tegen je toen we naar huis reden over de Neeltje Jans. En de lucht. Dat is hier anders." Als hij voorbij Antwerpen is kan hij Zeeland al ruiken, vertelt hij.

Het echtpaar is begin zestig en moet nog een paar jaar werken. Op de vraag of ze hier na hun pensioen vaker willen zijn, krijg ik meteen een volmondig ja. "We zijn van plan er zeker nog een kwart eeuw aan vast te plakken."