Waarom Wim 's morgens om 6 uur al op het strand is

Hendrikse is een opvallende verschijning. Zijn gebleekte spijkerjack heeft hij beschilderd in allerlei kleuren. Op de rug een groot gouden kruis en de tekst "Jesus, Holy Davidson", een verwijzing naar de motorclub waarvan Hendrikse uit principe de naam niet hardop uitspreekt.

We gaan het strand op en lopen richting Oostkapelle. "Het kan wel even duren voor we iets vinden hoor," waarschuwt Wim Hendrikse. En inderdaad, in de eerste vuilnisbakken die hij opent is geen fles te zien. Ondanks de vele strandgangers van de vorige dag.

Hendrikse heeft niet altijd statiegeldflessen verzameld. Vroeger werkte hij in de bouw en verdiende hij naar eigen zeggen veel geld. Een foto in zijn appartement toont hem als gespierde gewichtheffer. Maar de scheiding van zijn vrouw in 1995 was het keerpunt in zijn leven. Hendrikse kon het verdriet en de spanning niet aan en in 2002 raakte hij volledig arbeidsongeschikt. Sindsdien leeft hij van een uitkering.

Wim Hendrikse draait er niet om heen: "Ik doe het uit armoede. Echt waar." Zijn uitkering is niet slecht, maar "had meer gekund". Hij schaamt zich voor het feit dat hij in vuilnisbakken moet graaien om aan zijn geld te komen. Hoeveel Hendrikse gemiddeld ophaalt op een dag valt moeilijk te zeggen, maar 10,00 euro is al een heel goede vangst. Laatst had Hendrikse een topdag, want in één ochtend had hij 29,00 euro aan statiegeld verdiend.

Niet alle flessen zijn bruikbaar. Duitse flessen laat Hendrikse liggen, want daar krijgt hij geen statiegeld. Hoewel Hendrikse de flessen uit noodzaak verzamelt, maakt hij ook mooie momenten mee op zijn ochtendwandeling: "Nu praat ik met jou, maar meestal praat ik met God. Jezus loopt naast me."

We lopen inmiddels richting Westkapelle. Hendrikse vindt een horloge. Een teken van de Heer, volgens hem. Het betekent dat hij niet gestrest moet zoeken, maar rustig aan moet doen. Feit is dat we vanaf nu veel meer flessen vinden. Na twee uur houdt Hendrikse het voor gezien en gaan we richting huis. Om acht uur worden de vuilnisbakken op het strand door de strandwacht geleegd en dus heeft het geen zin meer om verder te gaan.

Het appartement van Wim Hendrikse hangt vol zelfgemaakte schilderijen. "Ik ben kunstenaar en als ik geld heb, koop ik verf," zegt hij. Eens hoopt Hendrikse door te breken. Het liefst als hij nog leeft. "Maar de meesten worden pas na hun overlijden ontdekt en dan worden hun kinderen multimiljonair," relativeert hij.

Eerst maar de lege flessen inleveren bij de plaatselijke supermarkt in Domburg. De flessen die de lege-flessen-automaat niet inneemt, brengt Hendrikse naar de balie. Soms leveren ze toch nog wat op. De opbrengst van de dag is redelijk: 5,45 euro. Is Wim Hendrikse tevreden? "Ach, het kan slechter. Als ik op bed blijf liggen, heb ik niks. Da's nogal makkelijk."