Jan de trampolineman ligt het liefst op z'n rug...

Maar als je Jan vijftig jaar geleden had verteld dat hij nu een trampolinecentrum zou hebben, zou hij je niet geloven. Want hij wilde eigenlijk meubelmaker worden, maar de moordende concurrentie tussen de meubelzaken in de jaren '60, zijn vakantiebaantje en een etaleur van de V&D deden hem van gedachten veranderen.

"Ik liep stage voor school in Middelburg bij V&D en in de zomervakantie werkte ik op Zoutelande en in Domburg bij de trampolines als vakantiewerker. En bij de V&D werkte een etaleur, die woonde hier in Haamstede, en ik moest van hem maar eens meekomen." Dat bezoek bracht hem op het idee om een trampolinecentrum te beginnen, want hij zag wel veel campings en bungalowparken, maar geen spelvoorzieningen voor de jeugd.

"Dus toen ben ik met mijn fotodoos onder de arm naar de burgemeester gegaan en gevraagd of hij nog een geschikt plekje voor me had", vertelt Jan. Hij kreeg toestemming en mocht aan de Hogeweg bij een camping zijn trampolinecentrum starten. 24 jaar geleden is hij verhuisd naar zijn huidige stek, pal naast de grote parkeerplaats bij het strand in Westenschouwen.

Ondanks dat iedereen naar Westenschouwen komt voor het strand, en het dus een oneerlijke concurrentiestrijd is tussen trampolines en dé toeristische trekpleister, klaagt Jan niet. "Het strand is het mooiste wat er bestaat, lekker onbezorgd spelen, dat is het mooiste wat er is. Geef kinderen een schepje en ze kunnen een kasteel of mooie dijk maken en ze zijn hartstikke gelukkig. En na het strandbezoek komen ze hier een sprongetje maken", zegt Jan, terwijl hij relaxed op een van zijn trampolines ligt.

Jan is overduidelijk niet het type mens dat zich druk maakt, en wekt de indruk dat hij ook niet boos te krijgen is. Zelfs niet over de slechte zomer. Het mag dan al twee maanden uitstekend strandweer zijn, maar "het is sinds 1968 wat springen betreft niet zo slecht geweest als nu, maar met 30 graden ga je niet springen. Dus dit is een heel slecht springjaar. Maar volgend jaar komt er weer een nieuw jaar. En dan zien wel weer."

Jan is de pensioengerechtigde leeftijd al gepasseerd, maar aan stoppen wil hij voorlopig nog niet denken. "Het is gewoon leuk", al is het alleen al vanwege de vele bekende gezichten die ieder jaar terugkomen "Je hebt altijd kinderen van andere jaren die weer komen springen en die zijn inmiddels opa en oma geworden en komen met hun kleinkinderen. Dus dat is wel leuk na die vijftig jaar, want je staat er versteld van hoeveel families er ieder jaar weer terugkomen, generatie na generatie."

En wat is nu het allerleukst aan trampolines: Lekker op je rug gaan liggen om naar de wolken te kijken. Probeer het maar eens...