Provincie gaat door met plan afschieten 'wilde' katten, ondanks bezwaren

Onderzoeker Freek Niewold ontdekte dat zogenaamd 'verwilderde' katten vaak gewoon een baasje blijken te hebben. Zo hadden veel van de dieren bijvoorbeeld kattenbrokken in hun maag.

Voor dat onderzoek bond hij ook katten die eruit zagen als verwilderde katten een zendertje om de nek. De politie kreeg al de volgende ochtend een verontwaardigd telefoontje van een katteneigenaar. "Onze kat heeft een bommetje om de nek", zou de boze eigenaar tegen de meldkamer hebben gezegd.

Niewold trok uiteindelijk de conclusie dat veel van die zogenaamd 'wilde' katten maar half-verwilderde boerderijkatten zijn. Het dagelijks provinciebestuur geeft aan in de beantwoording van de vragen niet op de hoogte te zijn van dat onderzoek.

Volgens Zeeland Lokaal is de kans dan ook groot dat als jagers daadwerkelijk op katten mogen gaan jagen er geliefde huiskatten zijn die dan de kogel krijgen. De de Partij voor de Dieren deelt die mening. Die partij heeft ook Kamervragen hierover gesteld. Volgens de Partij voor de Dieren is er bovendien al in 2013 een motie aangenomen door de Tweede Kamer 'welke de regering verzoekt het afschieten van katten niet meer toe te staan'.

De partij vraagt zich bovendien af hoe een jager dan dan moet gaan aanpakken. Die moet op enige afstand en in een kort tijdsbestek beoordelen of er sprake is van een kat die geen eigenaar heeft, zelfstandig aan voedsel moet komen, geheel mensenschuw is en agressief gedrag vertoont. Dat zijn namelijk de criteria waar een kat aan moet voldoen voor het dier afgeschoten mag worden.

Zeeland Lokaal wilde ook van het dagelijks provinciebestuur weten om hoeveel 'verwilderde' katten het gaat. Daarop moesten de provinciebestuurders het antwoord schuldig blijven. 'Het exacte aantal is niet bekend', luidt het antwoord.

De lokale provinciale partij haalt ook een onderzoek aan van SOVON Vogelonderzoek Nederland dat onder meer aantoonde dat katten slechts 'in zeer geringe mate' verantwoordelijk zijn voor het doden van weidevogels. Daarom zet Zeeland Lokaal sterke vraagtekens bij de bewering dat het afschieten van de katten natuurschade voorkomt.

De 'wilde' katten zijn inderdaad niet de grootste oorzaak voor de afname van het aantal weidevogels, moet het dagelijks provinciebestuur toegeven. De grootste oorzaak is de afname van geschikt leefgebied voor weidevogels, gevolgd door agrarische werkzaamheden en beweiding.

Pas daarna volgen roofdieren als de vos, hermelijn, steenmarter, bunzing, egel, hond en wezel, maar ook vogelsoorten als de kraai, bruine kiekendief, havik en scholekster. In de onderzoeksgebieden met de hoogste verliezen heeft van alle roofdieren de vos de grootste invloed op het aantal weidevogels, antwoordt de provincie.

Volgens Zeeland Lokaal is het werk van de stichting Scheldekat, die zich inzet voor het welzijn van katten, voldoende als aanpak van verwilderde katten. De vrijwilligers van die stichting vangen verwilderde katten, verzorgen de dieren en vinden voor die katten een nieuw onderdak.

Zelf zeggen de vrijwilligers van Scheldekat ook dat het afschieten van de dieren niet werkt. "Jagers schieten een enkele verdwaalde kat af. Dat betekent dat er altijd wat katjes achterblijven. Die hebben binnen de kortste keren weer jongen en dan blijf je aan de gang", zei Marleen Drijgers van Scheldekat eerder. Vangen, steriliseren of castreren en herplaatsen werkt beter dan afschieten, zeggen ze.

Maar de provincie ziet de aanpak van stichting Scheldekat en het afschieten van de dieren echter als 'twee effectieve maatregelen die elkaar versterken om het aantal verwilderde katten binnen de perken te houden'. Het dagelijks provinciebestuur wil dan ook de plannen voor de afschot van 'wilde' katten voorzetten.

In december buigen Provinciale Staten zich over een voorstel om wilde katten te laten afschieten door jagers. Zeeuwse kattenliefhebbers hebben intussen een petitie opgezet om te voorkomen dat het voorstel in december wordt aangenomen door de Statenleden.