Rozen bij uniek stukje geschiedenis uit de Eerste Wereldoorlog

Rozen bij uniek stukje geschiedenis uit de Eerste Wereldoorlog
Rozen bij uniek stukje geschiedenis uit de Eerste Wereldoorlog © Omroep Zeeland
Uniek stukje geschiedenis uit WO I in Vlissingen
Het is een klein stukje grond op het katholieke deel van de Noorderbegraafplaats in Vlissingen. Met eenenveertig graven: het merendeel is Brits, maar er liggen ook enkele Franse en Belgische militairen. De Britse graven zijn voornamelijk van marinemensen of zeelui die hier aanspoelden. Ze zijn slachtoffers van een aanval met een torpedoboot van de Duitse marine. Enkele graven zijn van vliegeniers die met hun toestel op Nederlands grondgebied zijn neergestort.

'Best wel triest'

"Er is tijdens de oorlogafgesproken dat gesneuvelde soldaten die aan de kust van Schouwen of Walcheren aanspoelden, centraal zouden worden begraven in Vlissingen," verteld Adrie Meerman, oud-archivaris van de gemeente Vlissingen. Er ligt ook een Belgische militair die overleed vlak voor het einde van de oorlog, hij was gevlucht uit België. 'Hij raakte gewond en werd verpleegd in het voormalige Sint Jozef ziekenhuis in Vlissingen. Hij heeft dus praktisch de hele oorlog in het ziekenhuis gelegen. Best wel triest."

Verse rozen

Bij sommige graven liggen rozen die er nog niet zo lang geleden zijn neergelegd. Adrie Meerman: "Ik hoorde van de beheerder van de begraafplaats dat er regelmatig bloemen worden gelegd op de graven. Door wie precies is niet bekend, het kan verre familie van de slachtoffers zijn."

Maria met dode Jezus

Bij het oorlogskerkhofje staat een wit beeld dat geïnspireerd is door de piëta: Maria met de dode Jezus op haar schoot. De Antwerpse beeldhouwer Arthur Pierre maakte het. Over de interpretatie van het beeld liepen in 1921, toen het beeld onthuld werd, de meningen sterk uit een. Het opschrift luidt: Decorum est pro patria mori. Een vrij aan Horatius ontleende spreuk 'Het is een eer voor het vaderland te sterven'. De Engelse dichter Wilfred Owen, frontsoldaat en later ook gesneuveld tijdens de oorlog, noemde dit The old lie.
<p>11 november 1918 kwam er in het Franse stadje Compiègne officieel een einde aan de Eerste Wereld Oorlog. Na vier jaar en drie maanden van oorlogvoeren. Negen miljoen mensen overleefden deze oorlog niet. Complete steden waren verwoest, ziekenhuizen lagen vol met slachtoffers. De officiële wapenstilstand was om 11.00 uur. In de zes uren die volgden tot de officiële wapenstilstand, sneuvelden er nog 2700 mensen.</p><p>De oorlog begon als een conflict tussen Hongarije en Servië. Rusland en Duitsland gingen zich ermee bemoeien en begon er een Wereldoorlog. Nederland bleef neutraal. Maar de gevolgen waren hier, vooral ook in Zeeland, zicht- en voelbaar.</p><h2>Vergissingsbombardement op Zierikzee</h2><p>Voor het eerst werden er loopgraven gebruikt en tanks en bommenwerpers ingezet. GPS bestond toen nog niet. Zo gebeurde het dat Engelse vliegers een bom lieten vallen op Zierikzee, België, dachten ze. De bom kostte in 1917 drie mensen het leven.</p><h2>Zeemijnen in Zeeland</h2><p>De oorlog werd niet alleen op het land en in de lucht gevoerd. In de zee bij de Zeeuwse kust lagen zeemijnen. Er vielen veel slachtoffers onder vissers en schippers. Geregeld werden er mijnen gevonden en naar land gebracht.</p><h2>De dodendraad</h2><p>Als grens tussen Nederland en België liep er een dodendraad van Cadzand tot aan Zuid-Limburg. Dat was een elektrische draad waar bijna 2000 volt op stond. Mensen probeerden de grens over te vluchten naar het neutrale Nederland. Door contact met de draad vielen honderden slachtoffers. Ook langs de grens met Zeeland.</p><h2>Opvang vluchtelingen</h2><p>Na de val van Antwerpen in oktober 1914 herbergde Vlissingen 40.000 tot 50.000 Belgische vluchtelingen. Vanuit hier waaierden ze uit over heel Zeeland. Onder de vluchtelingen bevonden zich ook veel Belgische militairen, die massaal de Nederlandse grens over trokken om aan krijgsgevangenschap of erger te ontkomen. In Middelburg werden vluchtelingen opgevangen in kazernes, een school aan de Lange Delft en de doopsgezinde kerk.</p><p>De Rijksoverheid bepaalde begin 1915 dat vluchtelingen voortaan centraal in kampen gehuisvest moesten worden. Door deze maatregel vertrok het merendeel van de vluchtelingen naar plaatsen buiten Zeeland.</p>