'Onzichtbare sluipmoordenaar kostte mijn dochter het leven'

De 12-jarige Danique overleed op 5 januari 2012 door koolmonoxidevergiftiging. De dochter van Jan Snel was uit logeren toen het noodlot toesloeg. "Ze waren met z'n drieën aan het tutten en giechelen in de badkamer. Een broertje deed een beetje vervelend, dus de meiden hadden de deur op slot gedaan. Vervolgens hebben ze de kranen opengezet om in bad te gaan."

Zonder dat de bewoners het doorhadden, was er een probleem met de geiser, waardoor er geen volledige verbranding optrad. Daardoor produceerde de geiser geen CO2, maar koolmonoxide. Dat kleurloze en geurloze gas kwam vervolgens vrij in de woonruimte. "Al die koolmonoxide is de badkamer ingezogen. Mijn dochter en haar vriendinnetje raakten bewusteloos en zijn zo verdronken in bad."

Anderhalf jaar na het overlijden van zijn dochter besluit Jan Snel zich in te gaan zetten om mensen te waarschuwen voor het gevaar van koolmonoxide. "We hebben een website opgezet en zijn actief op Facebook. Ook heb ik de regering gevraagd om koolmonoxidemelders verplicht te stellen. Dat is helaas nog niet gebeurd."

In zijn strijd om mensen te waarschuwen voor koolmonoxide, komt Jan Snel arts Albert van den Brink tegen. Hij werkt bij het Medisch Centrum Hyperbare Zuurstoftherapie in Goes en behandelt regelmatig vergiftigde patiënten. "We hebben hier een zuurstoftank waar ze dan in gaan. Het koolmonoxidegas kunnen we in de tank snel elimineren. De extra zuurstof zorgt ervoor dat weefsels weer aan de gang gaan."

Voor sommige slachtoffers komt hulp echter te laat. "Koolmonoxide kan dodelijk zijn omdat het zich heel snel bindt met de rode bloedkleurstof. Daarna treedt het de cellen in en doet het zijn chemische werking."

Koolmonoxide hecht zich 240 keer sterker aan de hemoglobine in je bloed dan zuurstof. Daardoor verdringt het giftige gas als je het inademt het zuurstof in je bloed. Bij te lange blootstelling aan het gas raak je bewusteloos en kun je uiteindelijk overlijden door zuurstofgebrek in de hersenen.

Albert van den Brink ziet het als zijn verantwoordelijkheid om als arts te waarschuwen voor deze sluipmoordenaar. "Ik heb geen aandelen en geen belangen, maar het lijkt me verstandig als iedereen een koolmonoxidemelder ophangt in huis. Ook hulpverleners zouden altijd een koolmonoxidemelder bij zich moeten dragen. Ambulancepersoneel heeft dat al, maar de politie nog niet."

Hoewel Jan Snel soms moe wordt van de strijd die hij voert, gaat hij door. "Ik was ook onwetend over koolmonoxide voordat het ongeluk van Danique ons overkwam. We moeten andere mensen dit leed besparen."

Ondanks het grote gemis, kunnen Jan en zijn vrouw inmiddels ook weer genieten van het leven. "Toen Danique net was overleden, dacht ik: 'het hoeft voor mij niet meer'. Maar we hebben nog een zoon. Het is ons gelukkig uiteindelijk gelukt om ook weer te genieten."