Omwonenden Perkpolder niet gerustgesteld: 'Wij geloven niet in het zelfgenezend vermogen van een zeedijk'
Volgens Rijkswaterstaat, in wiens opdracht Deltares onderzoek heeft gedaan, is er geen gevaar voor mens en dier. En is de dijk ook veilig. In de zeedijk zelf zijn wel verhoogde concentraties van gevaarlijke stoffen gevonden. Bijvoorbeeld van arceen. Maar door de dikke kleilaag (80 cm) die er bovenop ligt, kan dat geen kwaad, zei Erik Mostert van Rijkswaterstaat dinsdag. Op de vraag of hij daar met een gerust hart zou wonen, antwoordde hij: "Ik zou er durven te wonen en ook met een gerust hart mijn hond durven uit te laten. Al zal hij niet drinken uit de kwelsloot achter de dijk, want die is zout."
Thermische grond niet afgeschermd
Charles Heiszler van Stichting Schone Polder én omwonende van Perkpolder vindt dat het onderzoek te laat komt. Hij stelt dat bij de aanleg van de dijk bekend was dat thermische grond niet geschikt is. Hij vindt dan ook dat het onderzoek uitgevoerd had moeten worden vóórdat de dijk werd aangelegd. Heiszler heeft het rapport afgelopen nacht gelezen en vindt dat de conclusies niet stroken met de conclusies van Rijkswaterstaat. "In het rapport staat dat er wel degelijk plaatsen zijn waar thermische grond niet is afgeschermd door een kleilaag en in rechtstreekse verbinding staat met het zand eronder."
Stichting Schone Polder denkt er niet aan om zich er nu bij neer te leggen. "Wij gaan ervoor zorgen dat er tot de minister aan toe vragen over gesteld worden, want in zelfgenezend vermogen van een zeedijk geloven wij niet. Ze kunnen de Groningers ook niet wijsmaken dat scheuren in hun huis weer dichtgroeien."
Charles Heizner: 'Wij geloven niet in het zelfgenezend vermogen van een zeedijk'
Voor de aanleg van de zeedijk is in 2014 is thermisch gereinigde grond, 275.000 m3, gebruikt. Dat is grond die onder hoge temperaturen voor het grootste deel schoongemaakt wordt. Bij een dijk in Spakenburg is ook thermische gereinigde grond gebruikt. Die dijk wordt nu afgegraven, dat kost 20 tot 30 miljoen euro. De dijk bleek ernstiger verontreinigd dan gedacht en boeren in de omgeving hadden last van een verhoogde kalversterfte. Rijkswaterstaat Zeeland durft geen vergelijking tussen de twee situaties te maken. Duidelijk is wel dat de gebruikte grond op beide plekken van hetzelfde bedrijf afkomstig is. "Wij kijken op basis van dit onderzoek en daarbij blijken de risico's erg klein."
De gemeente Hulst zegt eerst het rapport te willen bestuderen voor met een reactie te komen. De komende vijf jaar zal Rijkswaterstaat wel de kwaliteit van het grondwater bij de zeedijk bij Perkpolder in de gaten houden.
