Waarom je niet zomaar wijkverpleegkundige kunt worden...

Waarom je niet zomaar wijkverpleegkundige kunt worden...
Waarom je niet zomaar wijkverpleegkundige kunt worden... © Omroep Zeeland
De zorg kan meer wijkverpleegkundigen als Margret gebruiken
De zon schijnt, het is dinsdagochtend. Margret stapt op haar fiets richting haar eerste cliënt. De 92-jarige mevrouw Mom is een pientere en vrolijke vrouw die nog zelfstandig woont in Zierikzee en hulp nodig heeft bij het wassen, aan- en uitkleden en bij het aantrekken van haar steunkousen.
Margret belt aan, meer om mevrouw Mom te waarschuwen, want ze heeft een sleutel. Ze loopt met ferme stappen de steile trap op. Boven zit mevrouw al klaar in haar stoel. "Goedemorgen mevrouw Mom, heeft u een beetje kunnen slapen met die warmte?"

Drie dingen tegelijk

Ze doet drie dingen tegelijk: zorg verlenen, luisteren en praten. Margret: "Alles is in tijd vastgelegd, hoeveel minuten ik mag besteden aan steunkousen aantrekken, aan het zetten van een spuit. Dus ik heb geen tijd om na de zorg nog tien minuten bij te praten. Dat doe ik dus tijdens mijn werk."
Want juist dat praten is volgens Margret belangrijk. "We komen bij oude mensen die niet makkelijk om hulp vragen. Het zijn dan vaak de kleine dingen. Dat het bijvoorbeeld moeilijker wordt om te plassen door een te laag hangende wc-pot. Ik hoor dat aan en kan helpen bij het regelen van aanpassingen: een steun voor aan de muur, een verhoogde wc-pot."
De steunkousen worden bij mevrouw Mom vakkundig en snel aangetrokken. Ondertussen gaat het gesprek over het warme weer en over welke schoenen het beste passen bij de outfit van mevrouw. Margret helpt mevrouw Mom nog even terug in haar stoel, rent de trap af, stapt op de fiets en racet naar de andere kant van de stad, De Scheldestraat.
Het is gewoon fantastisch. Ik ben zo blij met haar!
Jannie Westerbeke, reumapatiënte
Daar woont de 71-jarige Jannie Westerbeke, reumapatiënte. Mevrouw Westerbeke krijgt drie spuiten op een dag tegen de pijn. Opnieuw de opgewekte stem van Margret: "Hoe is het? Nog erg moe?"Jannie Westerbeke is soms zo moe dat ze haar kopje koffie niet van het tafeltje krijgt getild.

Wervelwind door het huis

Opnieuw gaat er een wervelwind door het huis. Margret weet waar de spuit en andere benodigdheden liggen. En... prik. Daar gaat 'ie professioneel en snel het bovenbeen van mevrouw Westerbeke in. "Het is gewoon fantastisch. Ik ben zo blij met haar", mevrouw Westerbeke kan haar dankbaarheid nauwelijks onder woorden brengen.
Margret hoort het aan en raakt ontroerd. "Ik heb zulk mooi werk, op de fiets van cliënt naar cliënt. Door ons werk kunnen zij langer thuis blijven wonen. Het contact is zo waardevol."
Margret: 'Het werk is zoveel meer dan steunkousen aan- en uittrekken'
Margret: 'Het werk is zoveel meer dan steunkousen aan- en uittrekken' © Omroep Zeeland
Landelijk zijn er 1000 vacatures voor wijkverpleegkundigen, op de Zeeuwse site voor vacatures in de zorg staan er tientallen. Margret weet de mooie kanten van haar vak goed te verkopen, maar ze is ook realistisch. "Nee, niet iedereen kan dit. Het een roeping noemen vind ik wat ver gaan, maar je moet wel houden van zorgen", zegt ze met een brede glimlach.
Mevrouw Westerbeke heeft haar spuit en zorg gehad. Margret heeft alles opgeborgen. "Tot vanavond, nog een fijne dag." De deur slaat dicht en Margret springt op haar fiets, op naar de volgende.