Er bloeien meer akkerranden dan ooit in Zeeland, maar hoe lang nog?

Maar er zijn ook akkerranden met een specifiek doel: agrarisch natuurbeheer. Veel boeren zaaiden om die reden stroken in. Poldernatuur sloot hier vorig jaar meer contracten dan ooit voor af.

Boeren krijgen geld voor deze vorm van beheer. Volgens Rinus van 't Westeinde van Poldernatuur zijn er verschillende redenen dat meer boeren randen inzaaiden. "Vorig jaar hadden we de droogte, misschien dat ze dachten 'we doen nu iets anders'. Het geeft aan de ene kant een stukje financiële zekerheid. Maar ik denk dat het vooral komt door het groeiend besef dat de randen goed zijn voor de biodiversiteit en voor het milieu."

Met een aantal planten en diersoorten, denk aan de veldleeuwerik en de patrijs, gaat het niet goed. Poldernatuur - een samenwerkingsverband tussen negen Zeeuwse agrarische natuurverenigingen - wil de teruggang stoppen. De aanleg van akkerranden is een manier om dat te proberen.

Waar boeren vaak beschuldigd worden dat ze met hun gewasbeschermingsmiddelen flora en fauna beschadigen, leggen ze nu volop akkerranden aan om die biodiversiteit te vergroten. Is dat geen water naar de zee dragen? Van 't Westeinde: "Absoluut niet. Ten eerste, boeren spuiten niet zomaar lukraak, laat dat duidelijk zijn. En juist zo'n rand zorgt voor natuurlijke bestrijding. Ik ken boeren die vanaf het eerste uur zo'n rand aanlegden; die spuiten nooit meer tegen luizen. En stel dat er wel gespoten moet worden, dan zal die boer iets kiezen dat goed is voor de bijen en de insecten in zijn akkerrand."

Volgens Poldernatuur is het nog maar de vraag of er volgend jaar nog zoveel bloeiende akkerranden zullen zijn in Zeeland. Want het subsidiegeld van twee miljoen dat voor Zeeland beschikbaar is, is volgens Van 't Westeinde nagenoeg op. "Het zou misschien kunnen, maar dan zou het van de gemeenten uit moeten komen."