75 jaar bevrijd en 75 jaar achter het orgel
Tonnie van Dixhoorn speelt al 75 jaar op het orgel
Van Dixhoorn herinnert zich de knal nog goed. "Het gaf een enorme klap. Zoiets geeft heel veel stof en troep. Op precies hetzelfde moment werd een boerderij onder vuur genomen waar 150 Duitsers in zaten, dus dat gaf ook veel stof. Pas later, toen het stof ging liggen, konden we zien hoe groot de schade was." Volgens Van Dixhoorn zorgt de ontploffing niet alleen voor schade aan het gebouw, maar ook aan de gelovige gemeenschap van Philippine, die nu haar gebedshuis moet missen.
Toen ik begon, had ik nooit gedacht dat ik het 75 jaar zou volhouden
1944 is ook het jaar dat Tonnie van Dixhoorn voor het eerst achter het orgel van de protestantse kerk zit. De vaste organist, een politieman, komt die dag niet opdagen. De vader van Van Dixhoorn spoort hem aan om te spelen. Tot dat moment heeft hij alleen nog geoefend. Toch kruipt hij achter het orgel. Met zijn voeten kan hij net niet bij de trappers, waardoor hij half zittend, half staand speelt. Hij heeft de smaak te pakken en stopt nooit meer met spelen. Vandaag is hij 87 jaar en er gaat geen week voorbij dat hij niet speelt. "Toen ik begon, had ik nooit gedacht dat ik het 75 jaar zou volhouden. De muziek is een onderdeel geworden van mij."
Tijdens de herdenkingsdienst zaterdag speelt Van Dixhoorn zijn eigen variant van het Zeeuws-Vlaams volkslied. "Dat is toch wel spannend", zegt hij na het optreden. "Het is mooi om te zien dat er zoveel mensen naar de herdenking zijn gekomen. Jong, oud, veel mensen die, net als ik, de oorlog hebben meegemaakt. Ik hoop dat we, door er veel over te praten en aan terug te denken, kunnen voorkomen dat zoiets nog een keer gebeurt."
