Kees en Jeannette zitten al langer in Torentijd dan de meeste gedetineerden

De 54-jarige Kruyt begon op het directiesecretariaat van Torentijd, stroomde door naar personeelszaken en werkt nu alweer jaren als casemanager op de afdeling Detentie en Re-integratie. "Ik begeleid de gevangenen op allerlei gebieden, bijvoorbeeld met het aanvragen van een identiteitsbewijs of het inzichtelijk maken van hun schulden. Het is toch een apart wereldje waarin ik werk, dat heeft wel iets."

In al die jaren zagen de detentiemedewerkers veel veranderen. "Vroeger ging alles veel makkelijker. Het is nu veel lastiger om bijvoorbeeld verlof aan te vragen voor een gedetineerde. En ook de mensen die in de gevangenis terecht komen, zijn veranderd", zegt Kruyt.

Dat laatste beaamt Human. "Je ziet veel gedetineerden met een licht verstandelijke beperking, stoornissen, gedragsproblemen of opgelopen schade door middelengebruik. Dat kan zijn door GHB, maar ook door blowen. Dat is minder onschuldig dan veel mensen denken."

Het werk is soms zwaar is, maar de voldoening nog veel groter, vindt Human. "Ik werd pas gebeld door een jongen die ik een tijd begeleid heb toen hij hier binnen zat. Hij wilde me bedanken voor de gesprekken en vertelde dat het nu goed met hem gaat en dat hij een baan had. Daar doe je het voor."

Kruyt bewaart bijzondere herinneringen aan een huwelijk in Torentijd. "We hebben hier een gedetineerde gehad die wilde trouwen. Dat is gelukt met onder meer de hulp van de gemeente Middelburg die hier iemand naartoe stuurde. Je probeert er met z'n allen dan toch een mooie dag van te maken."

Het tweetal zit al langer in Torentijd dan menig gedetineerde. Er is geen enkele gevangene die al sinds de opening in 1995 in Torentijd in een cel zit. Ook al vinden de twee hun werk erg leuk, nog eens 25 jaar gaan ze niet meer halen. Kruyt blijft nog wel even, maar voor Human komt het einde in zicht. "Ik ga nog elke dag met plezier naar mijn werk, maar over een jaar of twee neem ik afscheid."