Laatste bezoek aan ouders in verzorgingstehuis: 'Ze zaten te huilen in hun stoel!'
Ze snappen het niet en zijn verdrietig want ze kunnen hun kleinkinderen niet meer zien
"'t Is moeilijk ja", zeggen ze. Terwijl de tranen worden bedwongen, wil het stel kort een toelichting geven op hun bezoek. Ze bezochten zijn ouders. Samen zitten ze op een kamer en kunnen hun kleinkinderen niet meer zien. "Ze hebben geen laptop of Skype, dus het enige wat we kunnen doen is bellen."
'Heel verdrietig'
Het stel is blij dat er een overgangsdag was, maar dat maakte het ook moeilijk. "Toen we weggingen zaten ze te huilen in hun stoel omdat ze hun kleinkinderen niet meer kunnen zien. Dat is heel verdrietig om te zien en wij moesten ons ook inhouden maar uiteindelijk is het goed voor hen en de mensen."
Dat erkent ook Jaco Vleeshouwer. Hij is voorzitter van de cliëntenraad van het verzorgingshuis. "Ik vind het hartverscheurend dat je je ouders drie, vier weken of nog langer niet meer ziet. En de mensen binnen zullen zich eenzamer voelen en ook dat gemis van dierbaren. Het enige wat het huis daaraan kan doen is toch zorgen voor het welzijn van de mensen."
'Effect op gezondheid'
Verder kan volgens Vleeshouwer het gemis en verdriet ook effect hebben op de gezondheid van de bewoners. "Ik kan er helaas geen positief verhaal van maken maar het kan niet anders. Op deze manier beschermen we ook de medewerkers zodat ze hun werk kunnen blijven doen en bewoners goede zorg krijgen."
"Het is een pijnlijke maatregel, maar het is nodig", zei ook Angela Bras van zorginstelling SVRZ. Zij spreekt namens alle verzorgingstehuizen in Zeeland.
Uitzondering
Waar er eerder nog verschillen waren, bij het ene verzorgingstehuis kon je nog wel naar binnen en in de andere niet, is er nu één lijn. "Niemand mag op bezoek komen. Tenzij de situatie dermate bijzonder is dat we een uitzondering moeten maken. Zoals wanneer een cliënt stervende is. Dit wordt dan door onze medewerkers beoordeeld en per individu bekeken", aldus Bras.
