Te veel paarden alleen in de wei: 'Het is eigenlijk een soort van mishandeling'

Paarden kunnen slecht alleen zijn omdat het echte kuddedieren zijn. "Je bent als prooidier alleen veilig in een kudde. Dat zit zo voorgeprogrammeerd in de hersenen. Het ene paard kan er beter mee omgaan dan het andere, maar ik denk dat elk paard ongelukkig wordt als hij alleen is", aldus Adriaanse.

Zelf heeft Adriaanse een harmonieus duo in de wei staan. Howie, een kleine shetlander en Ben een groot paard van één meter tachtig hoog. Ondanks dat ze qua hoogte veel verschillen, zitten ze gevoelsmatig op een lijn. De vriendschap is zo groot dat ze zelfs elkaars vliegen wegjagen. "Vriendschap uit zich door elkaar op te zoeken. Ze kunnen dan bijvoorbeeld gaan groomen, dan krabben ze elkaar met de tanden op bepaalde plekken. Dat is vachtverzorging, maar ook duidelijk een uiting van vriendschap."

De paarden staan inmiddels al negen jaar bij elkaar, maar in het begin heeft Adriaanse ze langzaam aan elkaar laten wennen: "Ik heb ze eerst naast elkaar gezet in de wei met een draad ertussen, zodat ze elkaar konden zien en ruiken. Uiteindelijk zag ik na een tijdje dat ze elkaar opzochten en dan kan de draad er tussenuit en kunnen ze samen op één wei. Je moet dan nog wel in de gaten houden wat er gebeurt, maar bij hen is het van het begin af aan eigenlijk goed geweest."

Als paarden zich eenzaam voelen kunnen ze afwijkend gedrag gaan vertonen. Adriaanse: "Als er bijvoorbeeld een ander paard langs de wei loopt, dan rent hij daarmee mee omdat hij dat contact wil. Als dat niet lukt kan hij een soort van apathisch worden en zal hij voor zich uit gaan staren. Hij zal wel overleven, maar hij zal zich niet prettig voelen."