Willy is het coronavirus te boven, maar het was een zware tijd

Willy, een van de eerste coronapatiënten van Zeeland, is hersteld
'Ik kreeg in Italië last van mijn maag en darmen en voelde me steeds beroerder. We zijn daarom eerder naar huis gekomen", vertelt de 65-jarige sportcoach.
Direct na thuiskomst vermeed ze contact met familie en vrienden en belde ze de huisarts. Al snel werd duidelijk dat ze in thuis-quarantaine moest en onderhield ze dagelijks contact met de GGD.
Willy de Nooijer hoopt weer snel op haar sportfiets te kunnen klimmen
Willy de Nooijer hoopt weer snel op haar sportfiets te kunnen klimmen © Omroep Zeeland
Ze werd ziek, flink ziek. Behalve maag- en darmklachten ook spier- en hoofdpijn, en een aantal dagen had ze het benauwd. Daarnaast was ze erg afwezig. De vergelijking met griep vindt ze niet kloppen. "Bij griep voel je na een aantal dagen dat het beter gaat. Dit bleef hangen, ik had geen energie, ik lag een aantal dagen alleen maar op bed."
Al was het zwaar, ze zegt dat ze niet doodziek is geweest. "Dan was ik in het ziekenhuis beland. Daarbij, ik had geen koorts, dat scheelt ook. "

'Ontroerend hoe lief de mensen zijn'

De quarantaine viel haar, als 'écht buitenmens', zwaar. Ze sport al haar hele leven; deed vroeger aan triathlons, richtte een sportschool op en is nog steeds actief als sportcoach. Ze putte kracht uit de vele kaartjes en kleine attenties die ze ontving van de 'buitenwereld'. "Soms stond er eten voor de deur of hingen er bloemen voor me. Ontroerend hoe lief de mensen zijn."
Ontroerend al die attenties van mensen. Soms stond er eten voor de deur of hingen er bloemen voor me
Willy de Nooijer ex-corona patiënt

Wakker in een andere wereld

Ze heeft nog steeds weinig energie, is kortademig. Het zal nog wel even duren voordat ze weer op haar racefiets een rondje van 50 kilometer kan maken, zoals ze gewend was. Maar het belangrijkste is nu haar vrijheid. "Ik kan weer naar buiten, dat is heerlijk."
Tegelijkertijd merkt ze dat het een heel andere wereld is geworden waarin ze 'wakker' werd. "Ik was gisteren in Middelburg, die stilte op straat, het is heel bizar. Maar ik voel me een bevoorrecht mens, ik kan gaan en staan waar ik wil en mensen gaan helpen."

Blijvende schade

Dat ze geluk heeft gehad blijkt ook uit de waarschuwing van het Longfonds, dat coronaviruspatiënten die worden beademd op de intensive care in het ziekenhuis vaak blijvende schade aan hun longen hebben. Door de ontstekingsreactie in de longen bouwt daar littekenweefsel op, waardoor ze voor de rest van hun leven minder longcapaciteit hebben en aan de besmetting met het coronavirus volgens het Longfonds dus in feite een chronische longaandoening overhouden.