Ze zaten vast in Honduras en India, maar zijn nu weer op Zeeuwse bodem

Er komen geen repatriëringsvluchten naar Nederland. Vrienden uit Letland zorgen er uiteindelijk voor dat het gezin toch thuis kan komen. "Er was een repatriëringsvlucht naar Helsinki, andere Europeanen mochten dan ook mee."

Het gezin gaat naar het vliegveld van Goa. "Alleen een taxi naar het vliegveld krijgen is al moeilijk. De commissaris van Goa is naar ons toegekomen om foto's maken van onze paspoorten. Pas toen konden we naar het vliegveld toe. Het duurde allemaal lang: wachten op het vliegveld, voor we konden inchecken en we hebben ook lang moeten wachten voor we vertrokken."

Uiteindelijk vertrekken ze naar Helsinki, maar dat levert weer nieuwe problemen op. "We mochten daar maar 24 uur blijven. De eerstvolgende vlucht naar Amsterdam vertrok 26 uur later. Uiteindelijk hebben we een vlucht naar Brussel geboekt."

Na ruim 26 uur reizen, staat het gezin op het vliegveld van Brussel, waar ze met twee auto's worden opgehaald. "Je komt terecht in een andere wereld: in de tussentijd was hier ook ineens alles anders."

Dat gevoel herkennen Hank en Odette Perree uit Ellewoutsdijk. Zij zaten vast op een eiland voor de kust van Honduras, waar hun zoon woont. Toen ze vertrokken van huis was er alleen nog corona in China. "We hebben er niet eens bij nagedacht dat dat virus de vorm zou aannemen die het nu heeft."

Twee weken geleden zag Hank Perree het somber in. Het leger liep door de Hondurese straten en was de vrees dat de vlam in de pan zou slaan. Maar niets bleek minder waar. "De eerste twee dagen was er een paniek, maar dat trok bij", aldus Perree. "De Hondurese regering heeft het streng, maar goed gedaan."

Ook vanuit Honduras werd niet gerepatrieerd. Het was de maatschappij United Airlines die er uiteindelijk voor zorgde dat de Zeeuwen naar huis konden. "We zijn op de gok naar het vliegveld gegaan. Dat zat al een week dicht, maar onze vlucht was niet gecanceld." De vlucht ging, gewoon op de geplande tijd. "United was de enige maatschappij die nog vloog. Ze kwamen Canadezen en Amerikanen ophalen, maar als je een ticket had, kon je gewoon mee."

Toch heeft het verhaal nog geen happy end. "De deuren gingen dicht, de trappen waren al weggehaald en toe kregen we bericht dat de vlucht van Houston naar New York niet doorging. We wilden niet in Amerika vast komen te zitten, maar mochten het vliegtuig niet meer uit. We zaten in zak en as."

In Houston krijgt het stel te horen dat ze een nachtje moeten blijven. De volgende dag kunnen ze mee op een andere vlucht. "Dat werden er vier, met tussenstops op allerlei vliegvelden, van Lafayette tot aan Washington, maar uiteindelijk kwamen we aan in New York."

Alle vliegvelden en vliegtuigen zijn verlaten, behalve de vlucht terug naar Nederland. "Het stomme is eigenlijk dat op Roatan nog geen corona is. Ze hebben nu 25 testen gedaan, die zijn allemaal negatief teruggekomen. We waren bang op de terugweg van New York naar Amsterdam besmet te raken, omdat het vliegtuig zo vol zat. Daarom zitten we nu in quarantaine, omdat we niet weten of we in het vliegtuig besmet zijn." Na 54 uur reizen, stappen Hank en Odette Perree de hal van Schiphol uit.

Zijn de Zeeuwen blij om weer thuis te zijn? Brock: "Het is hartstikke fijn, echt waar! Vooral omdat je weet dat je zonder moeite aan eten en drinken kunt komen. In India moest ik water halen bij een winkeltje dat stiekem open ging voor een uur of twee."

Toch heerst er ook twijfel. "India heeft veel minder coronagevallen. In Goa zijn er uit alle tests geen positieve gevallen naar voren gekomen. Ik voelde me daar misschien wel iets veiliger dan dat ik me hier voel."

Bij Hank Perree levert de vraag een vertwijfelde stilte op. "Het is een dubbel gevoel. Op het eiland in Honduras waar wij zaten was nog geen corona, maar er was ook slechts een klein ziekenhuisje met acht bedden zonder beademingsapparatuur. Hier zijn meer coronabesmettingen, maar mijn vader en onze kleinkinderen leven in Nederland. Ik weet gewoon niet of ik er blij mee ben om thuis te zijn."

Ook thuis is het leven onzeker. Hank en Odette hebben een boot waarmee ze vistrips organiseren. Vanwege de coronamaatregelen mag dat op dit moment niet. "We hebben een uitkering voor ZZP'ers aangevraagd", aldus Hank Perree.

"Maar wat ik niet snap, is dat we niet in aanmerking komen voor noodhulp. Kappers bijvoorbeeld, moeten dicht, vanwege de SBI-code (een bedrijfscode in het handelsregister, red.) die hun bedrijf heeft. Maar onze code staat niet in de lijst voor beroepen die in aanmerking komen voor noodhulp, ook al is het niet toegestaan om meer dan twee mensen mee te nemen, waardoor ik verlies zou lijden als ik zou blijven werken."