Vijverplantje terroriseert de Kop van Schouwen
De watercrassula is een ecologische ramp
"Het plantje verspreidt zich heel gemakkelijk en snel. Als er een klein deeltje aan je schoen of aan een vogelpootje blijft hangen en het komt in het water terecht dan groeit die plas of poel in een mum van tijd vol", vertelt Marijke Lieman, boswachter bij Staatsbosbeheer.
Een vijver- en aquariumplant uit Australië
De watercrassula komt oorspronkelijk uit Australië en is naar Nederland gekomen als vijverplant of aquariumplant. "Helaas is die ook in de natuur gekomen en daar is de plant ongewenst. De dieren lusten het niet en het verstoot de inheemse planten waardoor die langzamerhand verdwijnen", legt Lieman uit.
De bestrijding van de watercrassula is moeilijk, daarom betaalt de provincie Zeeland mee aan een proef waarbij grond wordt afgegraven echt weg te halen. Dat gebeurt op twee plekken in de Zeepeduinen bij Burgh-Haamstede omdat de plant daar sterk aanwezig is.
Tot dertig centimeter diep afgraven
Het afgraven gebeurt tot dertig centimeter om te voorkomen dat er plantendeeltjes achterblijven. Hierna wordt er inheems oeverkruid geplant, planten die van nature wel in Zeeland voorkomen, om nieuwe woekering van watercrassula te voorkomen.
Een dure proef
De totale kosten van de proef zijn 145.500 euro. De provincie Zeeland neemt 70.000 euro voor zijn rekening. Voor de rest is een Europese subsidie aangevraagd. "We starten in eerste instantie met een pilot in het gebied van de Zeepeduinen. Als die succesvol is, dan gaan we ervan uit dat de nieuwe bestrijdingsmethode ook functioneert in gebieden waar watercrassula in mindere mate voorkomt", aldus gedeputeerde Anita Pijpelink.
