Zeeland snakt naar zorgverleners als Elke: 'In crisistijd ontstaan mooie dingen'

Ze meldde zich in maart aan toen er een dringende oproep kwam voor extra handen aan het bed. Na een kort kennismakingsgesprek kon ze meteen aan de slag op de speciale corona-afdeling van Ter Weel in Goes. Die was toen nog in opbouw. "Het was heel bijzonder. Het ging om een afdeling die nog helemaal moest worden ingericht. Met veel vragen en regelen kregen we dat voor elkaar en toen kwam al meteen de eerste patiënt", vertelt Lindhout.

Lindhout stopte enkele jaren terug bij de thuiszorg, onder meer vanwege de werkdruk. Ze kon niet meer de kwaliteit van zorg verlenen die ze wilde. Ze koos voor de vrijwillige brandweer, een andere vorm van hulpverlenen. Ze kon aan de slag bij de Veiligheidsregio, ze controleert voor die organisatie onder meer zuurstofapparatuur.

Door de oproep én een werkgever die volledig wilde meewerken, stond ze weer aan het bed. "Zorg verlenen staat op dat moment voorop. Je denkt er niet aan wat iemand heeft, of het nu een longontsteking is of Covid-19. Je bent bezig met hulp verlenen, zorgen."

Nu de eerste golf van coronapatiënten voorbij is, is Elke weer aan de slag bij de Veiligheidsregio. Ze kijkt met een trots gevoel terug op de afgelopen periode. "Met mensen die je niet kent in zo'n crisissituatie terecht komen, samen een afdeling vorm geven. Fantastisch. In crisistijd ontstaan ook mooie dingen."

Zwaar was het ook. "Mensen komen ziek binnen, heel ziek. Ze zien je niet, je zit helemaal verborgen achter een mondkap en in een pak. Ze mogen niemand ontvangen. Mensen gaan dood, ook mensen die ik nog kende uit mijn thuiszorgtijd. Dat is echt vreselijk."

Viazorg uit Goes is de organisatie die bemiddelt tussen mensen als Elke en de personeelsvraag van zorgorganisaties tijdens de coronacrisis. Viazorg wist zo een database aan te leggen.

De database bestaat uit bijna zevenhonderd mensen die zich vrijwillig hebben aangemeld. Uiteindelijk zijn er dus ruim honderd mensen daadwerkelijk aan de slag gegaan bij negen verschillende zorgorganisaties. Jennifer Switijnk van Viazorg: "Veel mensen konden niet geplaatst worden, omdat er nog een extra opleidingstraject nodig was en daar was vaak de tijd niet voor."

"Denk bijvoorbeeld aan een fysiotherapeut. Die kun je niet meteen aan het bed zetten. Of mensen werkten al voor een deel bij een zorgorganisatie en die mag je dan vanwege besmettingsgevaar niet zomaar bij een andere organisatie inplannen. Maar ook opvang voor kinderen en de zorg voor naasten als mantelzorger speelden daarbij een rol."

Switijnk is er trots op dat er uiteindelijk nog ruim honderd Zeeuwen tijdelijk zijn bijgesprongen in de zorg bij negen verschillende zorgorganisaties. "Voor deze organisaties ging het om vragen voor verschillende locaties en verschillende afdelingen. Denk aan het ziekenhuis, de huisartsenzorg, de thuiszorg en de ouderenzorg. Die organisaties vroegen meestal niet om exacte aantallen, dus wie er ingezet kon worden hebben we gematcht. Tot nu toe hebben we voor elke vraag mensen in kunnen zetten."

Zij waren allemaal hard nodig, zegt Switijnk. Maar wat ze bij Viazorg nu merken is die mensen hun oude leven en baan weer gaan oppakken. Begrijpelijk, maar wel lastig.

Als voorbeeld noemt ze de uitbraak van corona in een verzorgingstehuis in Burgh-Haamstede rond Bevrijdingsdag. "Het werd toen al lastiger goed personeel te vinden. Omdat de meeste organisaties vragen om hbo- en mbo-opgeleide verpleegkundigen en Verzorgenden niveau 3 IG. De meeste mensen met deze papieren en ervaring zijn al gematcht aan organisaties of hebben weer hun gewone werk opgepakt."

Viazorg kijkt daarom ook al voorzichtig naar de toekomst. "Of er een tweede golf komt en wanneer dat kunnen wij niet voorspellen. We kijken nu wat we kunnen bijdragen vanuit Viazorg om op de langere termijn voldoende mensen in te kunnen zetten. Daarvoor staan we in nauw contact met de veiligheidsregio en de zorgorganisaties in Zeeland. Die puzzel zal de komende periode samen gelegd worden." Er wordt in ieder geval nog steeds gezocht naar nieuwe vrijwilligers.

Mocht het nodig zijn, Elke Lindhout staat weer klaar. "Ja, absoluut. Het was een bijzondere situatie. We weten nu dat we het kunnen samen. Dus mocht het nodig zijn en mijn baast stemt in, dan kom ik weer."