'Ik maak me zorgen omdat ik met een kwetsbare doelgroep werk'
Hoe heeft u de afgelopen maanden ervaren?
Privé veranderde er weinig. Mijn vriend en ik hebben gewoon gewerkt en de meeste mensen in mijn directe omgeving ook. Daardoor voelde het voor ons niet zo ingrijpend zoals wel voor veel anderen het geval was.
Op het werk was het op momenten stressvol, spannend. Vooral in de beginfase waren het drukke dagen en moest je steeds aanpassen en schakelen. Als hygiëne kwaliteit medewerker schoof ik dagelijks aan bij het overleg met het Crisis Team, soms meerdere keren per dag. Soms moesten er dagelijks maatregelen aangepast worden, dacht je het net op orde te hebben veranderde er weer iets waardoor je weer van voren af aan kon beginnen.
Daarnaast waren er toch ook veel zorgen, het bestellen van persoonlijke beschermingsmiddelen was bijna onmogelijk. Achteraf gezien waren deze zorgen niet nodig, want gelukkig hebben wij nooit zonder gezeten of tekort gehad. Verder waren er zorgen om de gezondheid van de cliënten maar ook zorgen om de gezondheid van je collega's. Wanneer cliënten niet in orde waren schoot toch door je gedachten dat het wel eens Covid-19 kon zijn. Dat brengt stress met zich mee, want wat als... Gelukkig hebben we geen zieken gehad!
Het heeft me verbaasd hoe goed de cliënten de lockdown van het verpleeghuis hebben doorstaan. Er was veel begrip voor de situatie, ook verdriet, maar de meeste cliënten begrepen waarom het was. De medewerkers hebben hun uiterste best gedaan het voor de cliënten zo normaal mogelijk te laten zijn. Er werd veel aandacht besteed aan de cliënten en door middel van bellen, beeldbellen, raambezoek en bezoekjes aan de voordeur achter glas was er toch contact met familie.
Wat is er anders dan 'voor corona' aan uw werk?
Voor mijn werk is er weinig veranderd. Alert op uitbraken ben je altijd, alhoewel je nu extra alert bent op Covid-19. Ik maak me wel meer zorgen dan vóór Covid-19, omdat deze ziekte besmettelijker is en de levens van cliënten in gevaar kunnen komen.
Hoe was de reactie uit uw omgeving op het feit dat u niet thuis werkte? Was er bijvoorbeeld angst voor besmetting?
Met een beroep als dit weet men dat je niet thuis kunt werken, en met een moeder en twee zusjes die ook in de zorg werken waren er niet veel vragen. Er kwamen wel regelmatig vragen uit de omgeving hoe het ging op het werk en of er nog geen zieken waren. Ik denk dat mijn omgeving zich wel eens zorgen maakte of er geen besmetting op mijn werkplek kwam en wat dit zou betekenen voor onze cliënten, mijn collega's en mij.
<p>In het radioprogramma <em>Zeeland Wordt Wakker</em> praten we iedere werkdag rond 8.50 uur met een Zeeuw voor wie de coronacrisis gevolgen heeft in het werk. Dat kan gaan om iemand die al sinds half maart aan het thuiswerken is, om iemand voor wie dit juist geen optie is, maar ook om iemand voor wie het werk veranderd is door de coroncrisis. Wil jij vertellen welke invloed de coronacrisis op jouw bezigheden heeft? Laat het weten via nieuws@omroepzeeland.nl</p>
Mocht er een tweede lockdown komen, wat zou er volgens u nu anders moeten?
Er is weinig aandacht geweest voor de voorraad persoonlijke beschermingsmiddelen binnen de andere zorgsectoren dan de ziekenhuizen. Ook moet er naar mijn mening beter gekeken worden naar wat nu nodig is voor bijvoorbeeld onze doelgroep. Moet het zo ingrijpend of zijn er andere veilige mogelijkheden?
Hoe ziet u de komende tijd voor zich? Vol vertrouwen of toch ook wat angstig?
Ik ben niet angstig maar ik maak me wel zorgen om onze cliënten en of en hoelang we het virus buiten de deur kunnen houden. Nu de vakantie is begonnen en veel mensen op vakantie gaan, weet je nooit wie wat meeneemt. Je ziet ook dat mensen makkelijker worden met de maatregelen, maar ik hoop dat de mensen zich realiseren dat de maatregelen er niet alleen voor hun zelf zijn maar ook om zo de kwetsbaren te beschermen. Ik houd me aan de maatregelen, niet omdat ik me zorgen om mezelf maak, maar omdat ik met een kwetsbare doelgroep werk en me wel zorgen maak om de cliënten.
