Waarom er elke woensdag een stoet bejaarden door Domburg trekt
Het is een bonte optocht van dik ingepakte mensen, mutsen op en bontgekleurde plaids over de benen. Het is fris vandaag. Slechts één bewoner loopt mee achter een rollator, zachtjes zingend. In Domburg zelf kijken ze niet meer van op van deze lange stoet; de inwoners zijn er inmiddels aan gewend. Jolanda de Jager, coördinator welzijn bij SVRZ, loopt mee als verkeersregelaar en het verkeer wacht geduldig als er wordt overgestoken.
Elke woensdag gaan ouderen in optocht door Domburg
Mevrouw Bets Verhage wordt voortgeduwd door vrijwilliger Elly Boogaard. Ze kletsen en lachen. "Het is zo heerlijk, we praten over wat we onderweg zien, in tuinen en over planten en bloemen. Ik zie er iedere week naar uit, zegt mevrouw Verhage.
Zonder hen zouden veel mensen nauwelijks buiten komen.
Dat geldt voor vrijwel alle cliënten van Simnia, zegt De Jager: "Het is geweldig wat deze vrijwilligers doen. Zonder hen zouden veel mensen nauwelijks buiten komen. Je ziet hoe gezellig ze het hebben. Het is echt uniek dat we zo veel wandelvrijwilligers hebben, ze komen overal vandaan, zelfs uit Kortgene."
Vlakbij de duinovergang is er een korte pauze. Vrijwilliger Piet Janse, zelf dik in de zeventig, gaat rond met een doos snoepjes. Hij loopt al vele jaren mee in de wandelgroep. "Als je mensen een plezier kunt doen moet je dat zeker doen, en voor mij zelf is het ook een uitje."
Ook andere zorginstellingen hebben wandelvrijwilligers, maar zoveel als iedere woensdag hier bij Simnia lijkt bijzonder. Na ruim een uur is de stoet weer terug bij het zorgcentrum en is het samen chocomel drinken. En vrijwilliger Piet kan dan eindelijk zijn jas uitdoen; hij heeft een natte rug van het duwen.
Wandelen met bejaarden
