'Zonder geleidehond was ik eenzaam'

Marcelle met haar hond Oker
Marcelle met haar hond Oker © Omroep Zeeland
Marcelle is blind en begrijpt het grote verschil in het rapportcijfer maar al te goed. Sinds ze een geleidehond heeft, is het leven er mooier op geworden vindt ze. "Het is het belangrijkste in m'n leven, ook al heb ik een partner. Want zonder Oker kom ik gewoon nergens."

Helpen bij het oversteken

Oker is een kruising tussen een labrador en een golden retriever en heeft een opleiding gehad tot geleidehond. Ze is al drie jaar bij Marcelle en helpt haar vooral buiten de deur. Bijvoorbeeld bij het oversteken, maar Oker kan ook aangeven waar bijvoorbeeld de rand van de stoep is.
Marcelle had voor Oker een andere geleidehond, in de tijd daar weer voor moest ze het zonder doen. "Het was heftig en deprimerend", blikt ze terug. "Ik kwam ook zo weinig de deur uit dat ik me heel eenzaam voelde."

Een rol in de maatschappij

Markteffect deed het onderzoek onder cliënten met een visuele of lichamelijke beperking, mensen met PTSS en ouders van kinderen met autisme. Uit het onderzoek blijkt dat twee derde van de cliënten door een hulphond een grote rol heeft in de maatschappij. Voor de één betekent dat vrijwilligerswerk, voor de ander een betaalde baan of studie.
Marcelle organiseert sinds enige tijd een Oogcafé in Terneuzen. Daar ontmoet ze mensen met dezelfde problemen, maar beseft ze ook dubbel en dwars hoe blij ze is met Oker. "Ook daar brengt mijn steun en toeverlaat me naar toe."