Vlissingen moet slavernijmonument krijgen: 'Niet vergeten dat miljoenen mensen leed is aangedaan'

De stad Vlissingen heeft enorm geprofiteerd van de slavenhandel en zou daarom ook een eigen slavernijmonument moeten krijgen. Daarvoor pleit raadslid Angélique Duijndam. "Zodat we herinnerd worden aan het leed dat miljoenen mensen is aangedaan."
'Vlissingen moet een eigen slavernijmonument krijgen'
Angélique Duijndam vindt dat Vlissingen, net als Middelburg, een slavernijmonument 'verdiend'. Dat zou op de boulevard moeten worden opgericht, met uitzicht op de Westerschelde en de zee, daar waar de slavenschepen uitvoeren.
Vlissingen heeft veel verdiend aan de slavenhandel, de rijkdommen van toen zijn nog steeds aanwezig in onze stad
Angélique Duijndam, raadslid Vlissingen (Lijst Duijndam)
Vlissingen heeft net als Middelburg veel verdiend aan de handel in honderdduizenden tot slaaf gemaakte mensen uit Afrika. Op het hoogtepunt van de slavenhandel was een kwart van de stedelijke welvaart daarop gebaseerd. Juist daarom moet de stad een eigen monument krijgen, vindt Duijndam: "Vlissingen heeft veel verdiend aan de slavenhandel, de rijkdommen van toen zijn nog steeds aanwezig in onze stad."
Angélique Duijndam raadslid Vlissingen monument slavernij boulevard
Angélique Duijndam, raadslid Vlissingen, pleit voor een slavernijmonument in Vlissingen © Omroep Zeeland
De geschiedenis emotioneert haar. Ook zij en haar familie zijn nazaten van slaven die vanuit Afrika gedwongen naar Suriname zijn vervoerd. "Het gaat om miljoenen en miljoenen tot slaaf gemaakte mensen, twee miljoen mensen hebben de overtocht niet overleefd", zegt Duijndam.
Op het monument moet een fragment uit het scheepsjournaal van een chirurgijn komen. Een fragment over een vrouw die onderweg stierf van verdriet:
Een vrouw slaaf overleden, zijnde van de bovenkust, een gezonde slavin nadat de gekocht was, scheen altoos te treuren, dat daar stil, sprak weinig, at en dronk altoos, dat de gezond was, maar wanneer wij de kust verlieten, verviele van van dag tot dag en vermagerde sterk, maar alle middelen vergeefs zijnde [...]. Overleed op voornoemde dato, ik geloof dat haar melancholij zal hebben ontstaan, dat zij een kind zal hebben gehad en dat de negers derzelve zullen hebben gehouden.
document Zeeuws Archief tekst slavernij monument
Fragment uit scheepsjournaal slavenschip © Omroep Zeeland
Een comité van aanbeveling is er al, een beeldend kunstenaar is inmiddels aangetrokken en financiering wordt gezocht. Donderdag wordt haar motie voor de oprichting van een monument besproken in de gemeenteraad.
Angélique Duijndam "Het monument moet er komen om ons te herinneren dat we dat nooit meer moeten doen. We moeten elkaar als mens blijven zien."
Slavenhandel: 25 procent van de welvaart in Vlissingen
De slavernij heeft vierhonderd jaar geduurd en is pas in 1863 afgeschaft.
Tussen de vijftiende en negentiende eeuw vervoeren Europese slavenhandelaren in totaal zo'n twaalf miljoen slaven over de Atlantische Oceaan, van wie 600.000 op Nederlandse schepen.
Rond 1770 was de slavenhandel het omvangrijkst. Vijf procent van de Nederlandse economie was gebaseerd op slavernij.
In de stad Vlissingen kwam op het hoogtepunt, tussen 1755 en 1780, 25 procent van de welvaart uit de slavenhandel.
Vanuit Vlissingen en Middelburg vertrokken 260 slavenvaarten in de periode 1760-1779. Per reis zijn 256 tot slaaf gemaakten verkocht door de Middelburgse Commercie Compagnie.
129 gulden was de gemiddelde prijs van een slaaf in Loango-Angola rond 1770; vergelijkbaar met 1.200 à 1.300 euro nu. In Suriname bracht een slaaf gemiddeld 358 gulden op, vergelijkbaar met 3.000 à 4.000 euro nu.
Bron: Gerhard de Kok, proefschrift 'Walcherse ketens' (2019)