Beelden van brandend vliegtuigwrak hebben Jan nooit losgelaten
Tien jaar oud was Jan Steenaard toen er op 11 mei 1940 in de Scheldestraat in Vlissingen een brandend vliegtuig over zijn hoofd scheerde en een stukje verder neerstortte. Het voorval is hij nooit vergeten. Nu de vliegeniers worden herbegraven, komt voor Jan die zaterdag in het eerste oorlogsjaar weer helemaal terug.
Het brandende vliegtuigwrak heeft Jan nooit losgelaten
"Hier stond ik dan op die zaterdag, 81 jaar geleden". Jan Steenaard kijkt naar de lucht alsof hij de Potez 631 van de Franse luchtmacht weer op zich af ziet komen. "Hij vloog over ons huis in de Scheldestraat ", wijst Jan. "En ging een stukje verderop in de Verkuijl Quakkelaarstraat neer".
Resten van de piloot
Jongetjes van die leeftijd willen precies weten wat er gebeurt en daarom rende Jan naar de plek des onheils. "Het vliegtuig was neergekomen tegen de gevel en in de tuin van dit huis", vertelt Jan verder wanneer hij naar de crashsite is gelopen. "En het stond in brand". Even blijft het stil. "Een stukje verderop zag ik een vliegeniershelm. Toen ik er in keek zaten er nog resten in van de ongelukkige piloot. Dat was vreselijk."
Beide Franse vliegeniers waren door de crash ernstig verminkt en werden in hun parachutes in Middelburg begraven. In 1949 werden ze overgebracht naar het Franse militaire ereveld in Kapelle. Helaas konden ze daar niet meer achterhalen wie piloot George Samery en wie boordschutter Eugène Le Maresquier was. Nu is dankzij DNA-onderzoek hun identiteit weer bekend en worden ze herbegraven in Kapelle met de juiste naam op elk graf.
Afsluiting voor de familie en Jan
"Dat vind ik geweldig om te horen", zegt Jan Steenaard, "Vaak heb ik nog gedacht aan die ongelukkige jongens. Waren ze dienstplichtig? Kozen ze ervoor om ons te verdedigen? En hoe moest dat voor de familie zijn om aan een graf te staan waarvan je niet zeker weet of jouw dierbare daar in ligt? Dat ze dat nu wel weten, is voor mij een hele opluchting. Zo kan ik het ook een beetje afsluiten."
