'Zeeuwse gitaarprins' Leo van de Ketterij overleden

Gitarist, componist en gitaarleraar Leo van de Ketterij is overleden. Hij speelde in diverse bands en maakte deel uit van de Haagse band Shocking Blue in de periode van de wereldhit Venus. In augustus kreeg hij de diagnose alvleesklierkanker. Hij overleed maandag in zijn woonplaats Vlissingen op 70-jarige leeftijd.
Leo van de Ketterij
Leo van de Ketterij met Fender Stratocaster (1980) © Henk Feij
Leo van de Ketterij werd geboren in 1950 in Vlissingen. Hij leerde zichzelf gitaarspelen. Vanaf zijn vijftiende jaar speelde hij in diverse regionale bands, zoals The Flying Arrows, Flarth en Universal Delight. In de jaren 1970 en 1971 was hij lid van Shocking Blue, als vervanger van solo-gitarist Robbie van Leeuwen. De band uit Den Haag had op dat moment een wereldhit met Venus.

Beatles-achtige ontvangst

Met Shocking Blue speelde hij in Italië, Joegoslavië, Duitsland, Noorwegen en Israël. In Tel Aviv maakte hij een Beatles-achtige ontvangst mee, waarbij de groep uiteindelijk per ambulance met zwaailicht moest worden bevrijd. Van het drukke toerleven kreeg hij al gauw genoeg. Hij sloot zich daarna aan bij de band Minisink Townhouse.

Shocking Blue - Never Marry A Railroad Man (1970)

In 1971 speelde Shocking Blue op Pinkpop (rechts: Leo van de Ketterij)
Korte tijd keerde hij zich af van het artiestenbestaan en volgde hij een bijbelschool-opleiding in Scheveningen. In zijn zoektocht naar meer diepgang zette hij zich enkele jaren volop in voor de Pinksterbeweging, als muzikant en op de Centrale Pinksterbijbelschool.

Optimistic Man

Leo trouwde met zangeres Cindy Tamo en woonde enkele jaren in Assen. Met hun L & C Band namen ze de gospel-LP Optimistic Man op met eigen Engelstalig repertoire. In de jaren daarna was Van de Ketterij vooral actief in de band The Cave, bestaande uit ex-leden van Dragonfly, en als studiomuzikant en gitaarleraar. Terug in Zeeland produceerde hij in 1989 een solo-cd van Cindy Tamo.

L & C band - The Train

'De Zeeuwse gitaarprins'

Van de Ketterij was een sleutelfiguur in de Zeeuwse muziekscène. Daardoor kreeg hij de bijnaam 'De Zeeuwse gitaarprins'. Veel gitaristen kregen les van hem, zoals Marien Dorleijn (Moss), Brian Quite, Michaël Coomans (RoMi Cage) en Stefan Siwabessy (Waylon).
Zijn compositie Mijn Hart Kan Dat Niet Aan, op tekst van Huub van der Lubbe, werd in 1998 geselecteerd voor het Nationaal Songfestival. Het lied was eigenlijk bedoeld voor BLØF, maar de band zag ervan af. Frédérique Spigt zong het nummer in de finale en werd derde.

Muzikale familie

Later dat jaar verscheen de single Op de Boulevard van zijn amusementsband Passe Partout. Het echtpaar Van de Ketterij trad in 1999 op in de live-uitzending die Omroep Zeeland rond de verkiezingen voor Provinciale Staten uitzond. Cindy overleed in 2002 aan de gevolgen van longkanker.
Hun drie kinderen zijn ook actief in de muziek. Julia en Lisa Jane zijn zangeressen. Ze zongen al mee in de bands The Cave en Passe Partout. Julia is de laatste jaren onder meer betrokken bij de concerten van The Night of the Proms en Lisa Jane bij Frans Bauer. Zoon Jesse is actief in het dj-duo Pep & Rash en als producer (D-Pep).