Terneuzense Jeroen (53) is nu 'boer' in Masai-land

Voor zijn gezin is hij weer even terug in Zeeland. "Het is fijn om als gezin weer bij elkaar te zijn. Mijn dochters zijn aan het studeren in Nederland en mijn vrouw is niet net zo verliefd op Kenia als ik. Daarom zitten we soms op een andere plek", vertelt hij.

In Kenia is hij een permacultuur-boerderij begonnen in één van de droogste gebieden. Dat wil zeggen een zo duurzaam mogelijke boerderij, met respect voor de omgeving en met een natuurlijke watervoorziening. "Ik ben hier maar tijdelijk, dus ik wil zo min mogelijk achterlaten."

Vooral die watervoorziening was een grote uitdaging "Er valt hier zo'n drie tot vier maanden per jaar regen. Je moet zien uit te vinden hoe je dat water naar delen van je land kunt brengen en het daar kunt laten zakken. De volgende uitdaging is dan weer je grond zo koel mogelijk te houden, zodat het niet allemaal weer verdampt."

Op zijn boerderij verbouwt hij voornamelijk bamboe. "Maar ik heb ook bananen en passievruchten. Verder verbouw ik wat groenten voor het leuke, gewoon om te kijken of het lukt en om uit te delen aan mijn buren." Verder heeft hij verschillende bomen aangeplant, om zijn land te 'koelen'. "Het land van mij ziet er groener uit dan dat van mijn buurman en de grond bij mij is twee graden kouder dan bij hem", vertelt hij.

Hoewel Tollenaar weinig ervaring heeft in de landbouw besluit hij toch een boerderij op te zetten. "Ik hou wel van een uitdaging. Ik ben gaan uitzoeken hoe je het water dat valt kunt 'opslaan' op je land. Het is een kwestie van proberen, vallen en opstaan. En veel YouTube-video's bekijken", geeft hij eerlijkheidshalve toe.

Hiervoor werkte hij voor een Deense koffieproducent, vooral vanuit uit Afrika. In 2019 besloot hij bij het bedrijf te stoppen. In Zeeland kon hij niet meer aarden na jaren in het buitenland te hebben gewerkt. "Mijn vrouw zei na een half jaar: 'Jeroen, ga alsjeblieft weer op reis'."

Hij kwam via Nigeria in Kenia terecht, waar hij verliefd werd op het land en de mensen. "Hoe de Kenianen in het leven staan, open en vol humor, dat past goed bij mij." Zijn nieuwe thuis ligt midden in Masai-land. "De Masai zijn mijn buren. De geiten en koeien van de Masai lopen rond mijn land", zegt hij.

"Als er een bruiloft is, moet ik rijden met de auto. Ik ben namelijk de enige met een auto hier. Verder word ik steevast uitgenodigd op allerlei feestjes. Je merkt ook dat ze interesse hebben in wat ik doe, dus dat is leuk om te delen. Ik word altijd Jerry Wazungu genoemd. Jeroen kunnen ze niet uitspreken en wazungu betekent witneus in het Swahili."

Na veel tijd te hebben gestoken in zijn boerderij, kriebelt het toch weer om iets met koffie te gaan doen. "Ik heb een pand gekocht en ben er een koffiebranderij begonnen. "Wat ik merkte was dat de lokale bevolking weinig overhield aan het verbouwen van de koffiebonen. Nu blijft zo'n zestig procent van de verdiensten in Kenia zelf, tegenover vijf tot tien procent vroeger."

De fabriek is zo succesvol geworden dat hij z'n handen er vol aan heeft. "We werken samen met 7.500 telers. We branden de bonen zelf, verpakken ze en verschepen ze naar onder andere Nederland. "Hier staan ze in de schappen van een grote supermarkt", vertelt hij trots.