'Het voelt alsof ik mijn diploma heb gekregen, maar ik heb het wel verdiend'

Eindexamen doen en gaan studeren. Nog nooit ging het op zo'n aparte manier als het afgelopen jaar. Geen centraal eindexamen, geen examenfeestjes of met je medeleerlingen lekker op vakantie. En ook het nieuwe studiejaar is vreemd. Geen volle collegebanken maar in je eentje op je kamer achter een computer.
Laura Dekker uit Koudekerke behaalde vorig jaar haar gymnasiumdiploma en studeert inmiddels in Amsterdam. Ze woont op kamers in Haarlem en volgt, uiteraard vanwege corona, haar studie momenteel ook grotendeels online. Ze blikt terug op het afgelopen jaar.
'Het voelt alsof ik mijn diploma heb gekregen, maar ik heb het wel verdiend'

Vind je dat je het diploma echt hebt verdiend?

Tja, ergens hebben we ons diploma natuurlijk gekregen. En ik vraag me ook weleens af of ik geslaagd zou zijn, wanneer ik wel gewoon examen had moeten doen. Maar mijn antwoord is dan altijd volmondig ja. Ik stond er namelijk goed voor, dus hoefde me niet druk te maken over mijn examen. Het enige wat ik jammer vind is dat ik geen uiteindelijke lijst met cijfers heb. Dat had ik wel fijn gevonden. Weet je, aan de andere kant, waar maak ik me druk over, ik heb het in de pocket, daar gaat het om.

Hoe heb je je examenperiode ervaren?

Ik vond het wel heel erg zwaar. Het voelde alsof alles werd afgepakt wat bij het eindexamen hoorde. Je werkt ergens hard voor en je krijgt geen beloning. Ik vond het ook erg vervelend dat dit gevoel niet werd erkend door andere mensen in onze omgeving. Die hadden zoiets van, niet zeuren, je hebt je diploma en een feestje minder is toch niet zo erg? Maar het hoort erbij, het is de afsluiting van je middelbare school en dus ook het einde van een bepaalde fase in je leven. Daarnaast kon ik ook niet met m'n vriendinnen op vakantie. Allemaal activiteiten die bij zo'n periode horen. Dat vond ik dus wel lastig.
Hoe is het met?
Laura volgt een online hoorcollege © Omroep Zeeland

Wat studeer je inmiddels?

Ik studeer Interdisciplinaire sociale wetenschappen aan de universiteit van Amsterdam. En als ik dat zeg moet ik altijd uitleggen wat die studie inhoudt. Het is een nieuwe studie en is in het eerste jaar erg breed opgezet, zodat je als student kan ruiken aan allerlei vakgebieden, voordat je je gaat specialiseren in bijvoorbeeld psychologie, antropologie of sociologie. Erg boeiend, maar ik weet nog niet welke richting ik ga kiezen hoor.
Ik heb mezelf in het afgelopen jaar goed leren kennen.
Laura Dekker

Hoe ziet dat studeren er momenteel uit?

In het begin van het studiejaar kon ik één of twee keer per week naar de campus om een hoorcollege te volgen of voor een werkoverleg met medestudenten. Maar sinds november zit ik op mijn kamer en volg mijn studie grotendeels online. Dat is soms frustrerend, maar ik probeer positief te blijven en dankbaar te zijn. Ik heb mezelf ook een bepaalde structuur aangewend om te studeren. Ik sta op tijd op, ontbijt en ga studeren. Dat doe ik niet op de bank, maar aan tafel. Op deze manier voel ik verschil tussen studeren en chillen.

Begrijp je dat er studenten zijn die depressief worden?

Ik merk wel dat, naarmate alle maatregelen langer duren, het zwaarder wordt voor iedereen. Ik zie dat ook bij mijn medestudenten. In het begin hielp je elkaar. De ene dag had de één wat meer motivatie en de volgende dag een ander. Maar nu is de motivatie bij iedereen gedaald. Ik begrijp dus ook erg goed dat sommige studenten stoppen met hun studie of zelfs depressief raken. Ik woon gelukkig met een aantal huisgenoten en wij zien elkaar elke dag. Maar wanneer je ergens alleen een hele dag op een kamer achter je laptop zit in een stad die je nog niet zo goed kent, kan ik me dat goed voorstellen.
Hoe is het met?
Laura aan het studeren © Omroep Zeeland

Je studeert in Amsterdam, maar woont in Haarlem. Waarom?

In Amsterdam is het heel erg lastig om sowieso woonruimte te vinden en dan moet het ook nog betaalbaar zijn. Daarom heb ik gekozen om iets te zoeken in Haarlem. Het is een kwartiertje met de trein, dus dat is goed te doen. En Haarlem is erg leuk, het is een beetje een groot dorp en daar hou ik wel van. Ik ga ook maar één keer in de twee weken naar huis. Dat doe ik bewust, omdat ik mijn ritme dan vast kan houden en mijn huisgenoten zijn er ook. Dat maakt de avondklok ook iets draaglijker.

Hoe kijk je terug op het afgelopen jaar?

Doordat ik op mezelf ben gaan wonen, ben ik mezelf regelmatig tegengekomen. Ik heb meer zelfinzicht gekregen, ben zelfstandiger geworden en volwassener. Ik heb mezelf dus beter leren kennen en heb wel een persoonlijke groei doorgemaakt. Maar met het woord corona heb ik wel een negatieve connotatie. Het belemmert me op een bepaalde manier in mijn vrijheid en in mijn studie. De impact is dus groot en ik hoop dat we zo snel mogelijk weer naar de campus kunnen, afspreken met vriendinnen, een terrasje kunnen pakken, oftewel gewoon leven.