Vinvis opengesneden en organen onderzocht: hij leefde nog toen hij werd aangevaren
Een intense visgeur, slijpende messen en tientallen toeschouwers: vanmiddag werd de vinvis ontleed die dinsdag ontdekt werd bij de sluizen van Terneuzen. De vijftien meter lange gewone vinvis werd door een zeeschip de sluizen ingesleurd. Na onderzoek van de organen werd duidelijk dat de vinvis waarschijnlijk nog leefde toen hij werd aangevaren.
Let op: de beelden hieronder kunnen als schokkend ervaren worden.
De vinvis in Terneuzen werd vandaag ontleed
Onderzoekers van Naturalis en van de Universiteit Utrecht hadden hun kleding ervoor aangetrokken: in groene regenpakachtige kleding stonden ze rond en op het dier. "We zijn alle organen uit het dier aan het halen voor onderzoek", vertelt Lonneke IJsseldijk, onderzoeker van de Universiteit Utrecht.
Om te achterhalen wat de doodsoorzaak van de vinvis is, stellen de onderzoekers een aantal vragen: heeft het dier botbreuken? Heeft het dier bloeduitstortingen? Heeft het dier nog recent gegeten en was het dier gezond? "We zijn nu de borst en buikorganen eruit aan het halen zodat we die goed kunnen bekijken. We willen zoveel mogelijk zien, voelen en beoordelen en nemen uiteindelijk kleine stukjes mee om later in het lab te kunnen bekijken."
Na het onderzoeken van het vijftien meter lange dier concludeerde de onderzoekers dat het dier waarschijnlijk nog leefde toen hij werd aangevaren. "In de slokdarm van de vinvis vonden we onverteerd voedsel, een soort planktonkreeftjes, kril noemen we dat. Dat de kril niet in de maag van de vinvis terecht is gekomen, geeft aan dat dat deze waarschijnlijk vlak voor of tijdens het overlijden is opgegeten. Dat wijst erop dat de vinvis waarschijnlijk niet ziek was", aldus IJsseldijk.
Ook vonden de onderzoekers een grote onderhuidse bloeding. "Dat is een teken dat de vinvis nog leefde, toen die in contact kwam met het schip."
Volgens IJsseldijk is het niet de eerste keer dat een vinvis of walvis op deze manier door een schip meegenomen wordt. "Dit gebeurt één of twee keer in het jaar. De meeste walvissen die bij ons terechtkomen, komen via deze manier, op de boeg van een schip. De scheepvaart is in principe een grote bedreiging voor deze diersoort. Als schepen minder hard zouden varen, hebben de dieren meer tijd om voor de schepen uit te wijken."
De onderzoekers waren vandaag de hele dag bezig. De schedel van het dier gaat naar een museum, de organen gaan met de onderzoekers mee naar hun labs en de rest van het dier wordt in stukken verbrand.
