Lisette verloor haar dochter Mirthe (15) bij het speedbootongeluk in Zoutelande

Het is een bloedhete dag die 23e juli 2019. De 15-jarige Mirthe vertrekt die ochtend al vroeg uit Limburg voor een dagje zee in Zoutelande, samen met haar moeder, stiefvader en twee stiefbroers.

Een jaar eerder was Mirthe met haar moeder Lisette voor het eerst in Zoutelande geweest en dat was goed bevallen. Het is die zomerdag in 2019 heel druk aan de Zeeuwse kust. "Veel mensen zochten de koelte van de zee op," vertelt Lisette.

Mirthe dobbert samen met één van haar stiefbroers op een rubberbootje in het water. Lisette kijkt ernaar vanaf de kant en wil net weer weglopen als ze een enorme herrie hoort. "Iedereen keek om. Het was een speedboot die een dot gas gaf. De verdachte had net twee mensen uit zijn boot gelaten en voer vervolgens met een rotvaart weg."

Daarbij ziet de bestuurder van de speedboot het rubberbootje over het hoofd. "Jarno, de stiefbroer van Mirthe, sprong nog snel uit de boot, maar Mirthe zag ik niet meer. Ik rende er meteen naartoe, ik zag mensen met hun armen zwaaien. Het was niet goed."

De bestuurder van de speedboot vaart met het rubberbootje naar de kant. In het bootje ligt Mirthe. "Ze is waarschijnlijk op haar hoofd geraakt. Ze hebben haar nog gereanimeerd, maar dat heeft niet mogen baten. Ze heeft gelukkig niet geleden."

Diezelfde avond heeft Lisette een gesprek met burgemeester Rob van der Zwaag van de gemeente Veere. "Hij is ook een Limburger, dat schept wel een band. In de tijd die volgde hebben we ook nog af en toe contact gehad."

Het feit dat er met een speedboot gevaren mag worden tussen de paalhoofden zit Lisette niet lekker. In februari 2020 schrijft ze een brief naar het college en de gemeenteraad met het verzoek een vaarverbod in te stellen tussen die paalhoofden.

"Daar is de gemeente heel serieus mee aan de slag gegaan. Ik denk wel dat dit de aanleiding is geweest voor het onderzoek dat de gemeente heeft laten uitvoeren. In het najaar neemt de gemeenteraad een besluit over een eventueel vaarverbod."

In Zoutelande is Lisette niet meer geweest. "Nee, daar heb ik geen behoefte aan. Ik krijg de beelden niet van mijn netvlies. Ook het liedje Zoutelande van BLØF kan ik niet meer horen."

Vrijdagochtend, ruim twee jaar na het fatale ongeluk, dient de rechtszaak tegen de bestuurder van de speedboot. Lisette vindt het lastig dat die zo lang op zich heeft laten wachten. "Ik was er een jaar geleden ook al klaar voor. Nu wordt alles weer opgerakeld. Al doet het me goed dat er nu eindelijk iemand verantwoording moet afleggen."

Toch beseft Lisette maar al te goed dat ze er haar enige kind niet mee terugkrijgt. "Soms moet ik diep zoeken naar waar ik het allemaal nog voor doe. Na de scheiding van Mirthes vader hebben we jaren met z'n tweetjes gewoond. We hadden het goed. Mirthe was een lieve stoere meid. Geen meisje-meisje, maar een voetbalmeid. Van het ene op het andere moment is ze uit het leven gerukt. Het is een afschuwelijk en totaal onnodig ongeluk. Het is ontzettend moeilijk om met haar tragische dood verder te moeten leven."