'Ondanks dat ik geen handen heb, kan ik bijna alles, zelfs gitaarspelen'

Estatilia Brinkman uit Middelburg heeft geen handen. Ze kreeg op tweejarige leeftijd een ongeluk, waarbij na complicaties haar handen voor een groot deel zijn geamputeerd. Deze beperking heeft volgens haar nooit gezorgd voor enige belemmering, integendeel. Negen vragen aan een gitarist zonder vingers.
Estatilia speelt gitaar zonder handen

Hoe komt het dat je geen vingers hebt?

"Ik ben in Colombia geboren en door een ongeluk raakte ik gehandicapt. Mijn moeder was vrij jong en kon op een gegeven moment niet meer voor mij zorgen. De consequentie is dus dat ik geadopteerd ben toen ik drie was en in Nederland terecht ben gekomen en daar ben ik heel blij om. Verder zijn er eigenlijk geen consequenties, omdat ik bijna alles kan. Ik merk dus zelf geen verschil met andere mensen die wel tien vingers hebben. Ik zie mensen weleens hun veters strikken en dat lijkt mij heel erg ingewikkeld. Want welke vingers gebruik je dan, zonder dat alles in de war raakt."

Voel je belemmeringen?

"Nee, daar heb ik geen last van. Ik kan in principe alles. Kijk, bergbeklimmen heb ik nog nooit geprobeerd, maar ik kan bijvoorbeeld breien, appen zonder fouten en ik klus heel veel. Ik heb een heel bed voor mijn dochter ontworpen en gebouwd. En ik kan dus ook gitaar spelen. Voor mij voelt dat niet als bijzonder. Als kind gaat dat namelijk vanzelf, je maakt jezelf bepaalde dingen eigen, zonder dat iemand je dat bewust heeft aangeleerd."
Leven zonder handen
Estatilia speelt dagelijks thuis op haar gitaar © Omroep Zeeland

Heeft het je ook gevormd?

"Dat weet ik niet, omdat ik geen vergelijkingsmateriaal heb. Ik ken mezelf namelijk niet anders. Maar je wordt er wel autodidactisch van. En misschien krijg je er ook wel een dikkere huid van. Want als ik er moeite mee zou hebben of het vervelend zou vinden wat andere mensen over mij denken, dan heb ik een heel ongelukkig leven. Dus ik laat het los, ook al wordt er soms wel vijf keer per dag gevraagd wat er is gebeurd."

Wanner is het idee ontstaan om een instrument te gaan spelen?

"Vanaf mijn vierde speelde ik al op het keyboard van mijn moeder. Daarnaast luisterde ik ook altijd naar muziek. Ik ben opgegroeid met Heather Nova, Courtney Love, Nirvana en wilde dat ook kunnen. Dus toen heb ik op een gegeven moment een gitaar voor mijn verjaardag gevraagd en gekregen. In het begin was het paniek, want het lukte voor geen meter. Ik had een boekje met akkoorden, maar dat lukte natuurlijk niet. Dat was wel een moment dat ik erg gefrustreerd raakte en baalde van mijn handen."

Hoe heb je toch gitaar leren spelen?

"Dat was in het begin dus een zoektocht. Een plectrum, waarmee je over de snaren beweegt kon ik niet vasthouden. Ik heb toen het plectrum vastgemaakt aan een potlood waar ik al mee schreef door middel van een schrijfbeugel. Na wat oefenen werkte dat erg goed. En ik kwam erachter dat ik met mijn andere hand vogelvrij was om zelf akkoorden te bedenken. Omdat het naspelen van bestaande akkoordenschema's van liedjes erg moeilijk bleek, ben ik zelf liedjes gaan schrijven."
Ik diskwalificeer mezelf niet door te denken dat ik alleen maar een circusattractie ben
Estatilia Brinkman, Singer-songwriter

Hoe zou je de muziek willen omschrijven die je maakt?

"Zowel melodieus als melancholisch. En daarnaast serieus met een twist. Ik schrijf eigenlijk altijd teksten die ergens over gaan, maar vind humor ook erg belangrijk. Ik probeer dus altijd een balans te vinden tussen deze twee elementen. Mensen die mij goed kennen, herkennen dat meteen als ze naar een nummer luisteren. En bij onbekenden hoop ik het."

Word je nu gevraagd om op te treden vanwege je muziek of het feit dat het bijzonder is dat je gitaar speelt zonder handen?

"Dat heb ik me de laatste tijd ook weleens afgevraagd. Maar ik denk dat ik het voordeel heb dat ik opval doordat ik gitaar speel zonder vingers. Mensen die mij zien vragen zich sneller af hoe het zou klinken wanneer ik ga spelen, ze gaan er echt voor zitten, hahaha. En ze onthouden het dus ook wat sneller. Maar als ik de feedback mag geloven zijn ze wel oprecht enthousiast over de kwaliteit van het spel, mijn stem en de teksten. Dus ik diskwalificeer mezelf niet door te denken dat ik alleen maar een circusattractie ben."
Leven zonder handen
Estatilia tijdens een optreden. Ze diskwalificeert zichzelf niet door te denken dat ze alleen maar een circusattractie is. © Pop aan Zee

Wat hoop je met je muziek te bereiken?

"Tot voor kort speelde ik überhaupt niet buitenshuis. Ik stond dit jaar voor 't eerst op een podium en dat was heel erg spannend. Ik heb inmiddels meerdere keren opgetreden en dat vind ik super. Ik merk dat ik leef wanneer ik mijn muziek mag en kan spelen voor publiek. Mijn doel op korte termijn is om veel live te gaan spelen. Ook wil ik nog wat zelfverzekerder worden. En op de lange termijn vind ik het niet erg om bekend te worden of om een hit te scoren. Maar op dit moment ben ik daar helemaal niet mee bezig, ik zie het nu echt als een speeltuin."

Wat betekent muziek voor jou?

"Muziek speelt een grote rol in mijn leven. De combinatie tussen muziek en tekst vind ik altijd erg bijzonder. Als tiener had ik nog geen internet waar je alles kon opzoeken, dus spoelde ik cassettebandjes net zo lang terug tot ik de hele tekst had uitgeschreven. Ik kon ook liedjes wel tien keer achter elkaar luisteren. Het is een soort flow waar je in terecht komt en als je dat dan ook nog zelf kan doen geeft dat een soort van bevrijding. Muziek is voor mij echt een uitlaatklep."