Gele palen zijn geliefde kletsplaats in Sluis, gemeente wil er oplaadpunten van maken

Sluissenaar Raoul du Fossé bladert door zijn album met oude ansichtkaarten. Op veel prentenkaarten en oude foto's is de beeldbepalende Kaai te zien, met - tot 1940 - de oude haven waar schepen aanmeerden en de tramlijn. Op de achtergrond het markante Belfort. En op de voorgrond: de roemruchte gele palen. "Hier, 1914. Zie je wel. Ze staan er al meer dan honderd jaar! Ze behoren tot het culturele erfgoed van Sluis."

Als kind speelde hij erop, ouderen ontmoetten elkaar bij die gele palen om te kletsen. Heel vroeger stonden ze een stukje verder van de Kaai af. Nu voorkomen ze vooral een onverhoedse plons in het water. "Je kan er zo lekker op hangen", vertelt hij. "En op de balk eronder kun je je voeten kwijt." Hij demonstreert hoe hij dat deed, en nog steeds regelmatig doet. Wel even droogwrijven, want anders heb je een natte kont, grijnst hij.

Hij erkent dat buitenstaanders de palen niet echt bijzonder zullen vinden. "Dat lijkt zo. Maar als je hier bent opgegroeid en je ziet van jongs af aan die oudere mannen op de gele palen zitten, dan weet je gewoon: op een gegeven moment, ben ik ook aan de beurt en dan mag ik er ook op zitten."

Raoul du Fossé (60) is eigenaar van een interieurzaak in de Kapellestraat, net als zijn ouders, grootouders en overgrootouders dat waren. Zijn vader was wethouder in de toenmalige gemeente Sluis, nu is hij zelf raadslid voor de VVD. Sluis gaat hem aan het hart. Dus óók de gele palen. Die mogen niet weg, ook al zijn ze versleten.

Gelukkig wil de gemeente Sluis dat ook niet. Maar, zei wethouder Rian de Feijter bij de laatste commissievergadering: ze zijn niet van ons, maar van het waterschap. Die wil ze wel voor een symbolisch bedrag aan de gemeente overdoen. Sluis wil ze dan vervangen voor roestvrijstalen exemplaren. Net zo geel - signaalgeel om precies te zijn - maar een stuk onderhoudsvriendelijker. De uitvoering in staal maakt het ook mogelijk om er oplaadpunten voor elektrische fietsen in weg te werken, een wens van de gemeente.

Du Fossé is blij dat de palen blijven, maar gerustgesteld is hij nog niet "Metaal is wel erg koud aan je billen, vind je niet? En als er straks allemaal fietsen voorstaan, kun je er niet meer op zitten."

Hij houdt dan ook een vinger aan de pols. Een houten leuning, bovenop het metalen hekwerk lijkt hem wel een goed idee. "Daar is het laatste woord nog niet over gezegd."

Of dat óók geldt voor de komst van de omstreden voetgangersbrug over de Kaai, die volgens veel inwoners niet bij het historisch aangezicht van Sluis zou passen, laat Du Fossé in het midden. Die had er al lang moeten liggen, maar door een technische fout in de vergunningaanvraag en een rechtszaak bij de Raad van State, is de brug er nog steeds niet. "De raad heeft beslist. Soms moet je geven, soms moet je nemen. Maar dat wordt waarschijnlijk een klus voor de volgende wethouder."