Kijk terug: de 69ste herdenking van de Watersnoodramp in Ouwerkerk

Opnieuw kon een grote herdenking niet doorgaan, tot spijt van burgemeester Jack van der Hoek. Zo kort na de coronaversoepelingen was het niet meer te regelen. "Laten we hopen dat we volgend jaar in grote getale weer bij elkaar kunnen zijn, want het is fijn om dit met elkaar te doen. "Hoe we ook gedenken, dat doen we altijd met veel respect en op gepaste wijze."

Speciale gast dit jaar was de burgemeester van Valkenburg aan de Geul. Burgemeester Daan Prevoo was één van de kransleggers. "Ook zijn gemeente werd in juli vorig jaar met de bedreigende en vernietigende kracht van het water geconfronteerd. Velen van ons hebben de indrukwekkende beelden nog op het netvlies staan", vertelt de burgemeester van Schouwen-Duiveland in zijn toespraak.

De Limburgse burgemeester is niet voor niks te gast deze herdenking. De ontmoeting met een Limburgs gezin deze zomer heeft diepe indruk achtergelaten op de burgmeester van Schouwen-Duiveland. Hij mocht een Limburgs gezin dat getroffen was door het hoge water verwelkomen op een camping in Burgh-Haamstede. Ze hadden een weekje ontspanning aangeboden gekregen.

"De vader vertelde dat de drinkwaterleiding moest worden dichtgedraaid. In de kelder, waar op dat moment het rivierwater al via de luchtgaten naar binnen stroomde en tot kniehoogte stond. Hij vertelde over de enorme snelheid waarmee hij door het water werd verrast. Het had slecht kunnen aflopen toen hij in een opwelling een paar, voor hem dierbare, soldeerwerkjes probeerde te redden. Het water kwam sneller dan verwacht en zorgde ervoor dat de deur dichtsloeg. Met veel moeite wist hij samen met zijn vrouw, die daarbij gewond raakte, de deur net op tijd open te krijgen."

"De momenten in Limburg zijn vergelijkbaar met de beelden en ervaringen van toen, 1 februari 1953. Ook toen stroomde het water met ongekende snelheid aan alle kanten binnen. Bij degenen die overleefden staan de beelden nog scherp op het netvlies, alsof het gisteren was. Ook bij hen komt de ramp een leven lang terug. Dat geldt vooral op dagen zoals gisteren. Waarop, net als toen op 31 januari, een storm opstak. Voor velen komt dan het gevoel van toen, de angst, de herinneringen, weer volop terug."

"Zelf ken ik niets van dit gevaar of van deze angst. Toch ben ik me ervan bewust dat we enorm dankbaar mogen zijn dat we ons hier, op ons eiland, zo veilig kunnen voelen." Ze hoopt dat iedereen zijn verantwoording neemt om klimaatverandering tegen te gaan. "Dat deze veiligheid niet van zelfsprekend is, hebben we afgelopen zomer kunnen zien in Limburg. Een overstroming met grote gevolgen."

De burgemeester is het daarmee eens en snijdt klimaatverandering in zijn toespraak ook nog even aan. "Gisteren sloten tijdens de storm verschillende keringen. Maar dat betekent niet dat wij daardoor rustig achterover kunnen leunen. Steeds meer jongere generaties zijn zich er van bewust dat verandering van het klimaat, de zeespiegelstijging, vraagt om constante alertheid, waakzaamheid en actie."

Koos Hage was één van de nabestaanden die wel aanwezig mocht bij de herdenking. Hij mocht namens de slachtoffers een krans leggen. Toen 69 jaar geleden de dijken braken was hij zes jaar en woonde hij in Stavenisse. Bij de ramp verloor hij zijn moeder en zus Jo.

Verdere aanwezigen vanmorgen waren Commissaris van de Koning Han Polman, Deltacommissaris Peter Glas. Zij legden ook een krans. Paul Telussa legde namens de Molukse gemeenschap een bloemstuk neer.

Na de toespraken klonk het signaal taptoe gevolgd door het Wilhelmus, geblazen door trompettist Arie Noordijk. Daarop volgde een minuut stilte voor alle slachtoffers van de ramp.