Ger (89) vergeet 24 maart 1942 nooit meer: 'Eng en beklemmend voelt het, elke keer weer als ik erover praat'
Het is tachtig jaar geleden, maar ze is het nooit vergeten. Ger van Waegeningh (89) was negen jaar in 1942 en mocht eigenlijk niet naar buiten van haar moeder op die mooie zonnige ochtend van 24 maart. Ze glipte toch de deur uit en zag een groep mannen, vrouwen en kinderen richting het station lopen.
24 maart 1942 staat voor altijd op het netvlies van Ger van Waegeningh
Die dag werden naar schatting 75 Middelburgse Joden gedeporteerd naar Amsterdam. De trein was stipt op tijd, met aan boord al 20 Vlissingse Joden. In Goes stapte het Joodse volksdeel uit die stad en uit Zierikzee in onder bewaking van de Sicherheitspolizei. Volgens de archieven zijn die dag in totaal 174 Joden uit heel Zeeland weggevoerd.
Herdenking op meerdere plekken in Zeeland
Ieder jaar komen kinderen van de Jenaplanschool in Zierikzee samen om Joodse slachtoffers te herdenken. Bij het Joods monument aan de Grachtweg lazen ook vandaag de kinderen weer de namen op van 22 Zierikzeese slachtoffers. Dit jaar wordt er niet alleen gedacht aan de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog, maar ook bij de oorlog in Oekraïne wordt er stilgestaan.
Ook in Middelburg worden de verhalen van Zeeuwse slachtoffers herdacht. Het Etty Hillesumhuis in Middelburg verzamelt verhalen over de Joden die op 24 maart precies tachtig jaar geleden naar Amsterdam werden gedeporteerd. Daarvandaan werden ze naar concentratiekampen gebracht. Het onderzoekscentrum wil verhalen van alle kanten horen, om de feiten vast te leggen. De verhalen komen op de site van het Etty Hillesumhuis, en later in een boek.
In de hal van het station in Middelburg hangt een herinneringsplaquette voor de Zeeuwse Joden die op 24 maart 1942 vanaf dit station op transport werden gesteld en omkwamen in de Duitse concentratiekampen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Op de plaquette staat de tekst: Op 24 maart 1942 begon de lange reis van de Zeeuwse Joden naar de vernietigingskampen.
De ouders van Ger van Waegeningh waren eigenaars van Hotel du Commerce tegenover het treinstation. Het hotel was aan het begin van de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers was ingenomen als Ortskommandantur.
Zwijgend uitgeleide
Het was heel stil, weet ze nog, het enige geluid die ochtend waren de sloffende voeten van de gezinnen die heel langzaam langs liepen met hun koffers. Hun collega's, vrienden en buren stonden zwijgend met de hoed of pet in de hand langs de kant van de weg om hen uitgeleide te doen.
Eng en beklemmend
Het gevoel over wat ze zag die dag zal ze nooit vergeten. "Eng en beklemmend voelt het, elke keer weer als ik erover praat." Als meisje van negen besefte Ger van Waegeningh de volle omvang van de gebeurtenis niet. De volgende dag zag ze wel dat er verschillende winkels in Middelburg gesloten waren, zoals de manufacturenzaak van Boässon in de binnenstad.
