Esther versleet 55 jeugdbeschermers in zeven jaar tijd en het einde is nog niet in zicht

In de jeugdbescherming is het een komen en gaan van personeel. Kinderrechters waarschuwen dat dit voor problemen zorgt. Wie daarover mee kan praten is Esther Meijer uit Oost-Souburg, haar gezin staat al zeven jaar lang in contact met jeugdzorg en in die tijd heeft ze 55 jeugdbeschermers versleten.
Esther versleet 55 jeugdbeschermers in zeven jaar tijd en het einde is nog niet in zicht
Het begon nadat ze wegliep bij de vader van haar kinderen vanwege huiselijk geweld. Ze klopte bij jeugdzorg aan voor hulp, maar kreeg in plaats daarvan, en tegen haar verwachting in, een ondertoezichtstelling (OTS) opgelegd, wat inhoudt dat jeugdbeschermers het gezin in de gaten houden.

Faillissement van Briedis

Het was een maatregel die kort zou moeten duren, maar inmiddels zitten Esther en haar kinderen al in het zevende jaar. Haar zaak was in al die tijd in behandeling bij vier jeugdzorgorganisaties. De meest recente wissel kwam door het faillissement van Briedis, nu ongeveer een jaar geleden.
Esther en haar gezin kwamen uiteindelijk bij haar huidige jeugdzorgaanbieder terecht: het Leger des Heils. Daar werd beloofd dat er snel een vaste contactpersoon zou komen, maar volgens Esther kwam daar niet veel van terecht en heeft ze in die periode alweer vijf jeugdbeschermers zien komen en gaan.

'Het leek goed te gaan'

"Het leek in eerste instantie goed te gaan", zegt ze. "Onze nieuwe jeugdbeschermer is een onderzoek gestart, waaruit als conclusie naar voren kwam, dat er naar het einde van de OTS toegewerkt zou moeten worden. Dus dat gaf mij hoop. Maar voor het einde van het onderzoek gaf zij al aan dat ze vertrok."
Dat de kinderrechters hierover nu aan de bel trekken, vindt ze niet vreemd. "Bij de zitting waar werd besloten of de OTS opnieuw verlengd zou worden, kwamen weer twee voor mij onbekende jeugdbeschermers opdagen, die niets van mijn casus wisten. Ze konden dan ook geen vragen van de rechter beantwoorden."

Reactie Leger des Heils:

Wisselingen van jeugdbeschermer en de daarmee gepaard gaande informatieoverdracht kunnen van invloed zijn op de looptijd van de maatregel, erkent het Leger des Heils. Desondanks is het soms volgens de organisatie noodzakelijk. Onder meer doordat jeugdbeschermers voldoende tijd moeten hebben om een zaak goed te kunnen opvolgen. Daarom kan het vanwege de zogeheten caseload van een jeugdbeschermer noodzakelijk zijn dat een collega een of meer zaken overneemt. Daarnaast is het personeelsverloop erg hoog. Dat is een landelijk probleem, waar alle organisaties last van hebben. Daarvoor zijn volgens het Leger des Heils meerdere oorzaken aan te wijzen, waaronder een toename van complexiteit en de hoge werkdruk. Het Leger des Heils doet er naar eigen zeggen alles aan om dit verloop zo klein mogelijk te houden door jeugdbeschermers waar mogelijk te ontlasten.
De rechter besloot niets met het onderzoek van het Leger des Heils te doen. "De Raad van de Kinderbescherming adviseerde, zónder onderzoek en zonder zelfs ook maar met mijn kinderen gesproken te hebben, om de OTS wel te verlengen. De rechter nam dat advies over."

Wéér nieuwe jeugdbeschermers

Esther kan niet met zekerheid zeggen dat het besluit van de rechter komt doordat er nieuwe jeugdbeschermers op de zitting verschenen. Maar een ding weet ze zeker: het hoge verloop in jeugdbeschermers haar zaak geen goed heeft gedaan. Door de uitspraak van de rechter gaat haar gezin straks het achtste jaar in van de ondertoezichtstelling. De kans is dus erg groot dat het aantal jeugdbeschermers in die periode nog verder zal oplopen.
Voorlopig ziet ze dan ook geen oplossing voor het probleem, zowel voor de jeugdbescherming in het algemeen als voor haar zaak in het bijzonder. "Ik moet eerlijk zeggen: na al die jaren zakt bij mij wel de moed in de schoenen."

'Gewoon moeder zijn'

"Bij het Leger des Heils hebben ze dit nog niet gezegd, maar eerder werd weleens doodleuk tegen mij gezegd dat ze mijn kinderen als ze dat zouden willen tot hun achttiende in OTS kunnen houden. Dan vraag ik me af: waar in Nederland mag je wél weer gewoon moeder zijn?"
Haar grootste wens is om weer normaal te kunnen functioneren in de maatschappij, zonder allerlei ogen die op haar gezin gericht zijn. "Want dit brengt élke dag onrust met zich mee. Want je weet nooit waar je precies aan toe bent. En je kinderen ook niet."