Twee maanden na windhoos Zierikzee waarbij Trea huis kwijtraakte: 'Ik wil terug naar mijn oude buurt'

"Het is best vreemd om hier te staan, het brengt emoties los", zegt Trea Deurloo, staand in de straat waar twee maanden geleden haar huis nog stond. Zij woonde met haar zoons op Calandweg nummer 28. Maar dat huis, en vier andere woningen, werd onherstelbaar beschadigd door de windhoos die op 27 juni over Zierikzee raasde.
Trea wil na de windhoos dolgraag terug naar haar wijk Malta: 'Daar voel ik me veilig'
"Ik had niet verwacht dat het toch iets met mij zou doen", zegt Trea met een brok in haar keel. "Het oude vertrouwde is weg... de veiligheid... ja." We staan voor het hek aan de Calandweg. Aan een deel van het hek hangen grote doeken die je opzij moet schuiven om iets van de fundering te kunnen zien van de huizen die inmiddels gesloopt zijn.

Lavendelstruik

Trea schuift het doek nog ietsje verder aan de kant. "Ik herken de plek waar mijn huis stond aan een lavendelstruik die er nog staat. Anders zou ik niet precies meer weten waar ik heb gewoond. Dit ene, vertrouwde struikje in de voortuin, dat was mijn tuin."
Trea in gesprek met Cees
Trea in gesprek met Cees de Boer die ook in een van de vijf gesloopte huizen woonde © Omroep Zeeland
Trea woont sinds de windhoos aan de andere kant van Zierikzee. We zijn meegereden naar de Watersnipstraat. Daar staat een wooncomplex waarin de rasechte Zierikzeese nu woont.
"Het gaat hier best goed", vervolgt Trea. "Maar ik merk dat ik nog heel veel onrust in mijn lijf heb. Dit deel van Zierikzee is veel rustiger. Ik ben blij dat het zo goed geregeld is, begrijp me niet verkeerd, en de rust was de eerste weken heerlijk. De mensen zijn ook super aardig. Maar ondertussen verlang ik weer naar de wijk Malta, want daar voelde ik me helemaal thuis."

Veel steun

Eigen spullen heeft ze nog wel, maar de bedden van haar kinderen zijn weg, net als de kledingkasten en heel veel kleding. Door de regen die er die dag was, is best veel beschadigd, bleek later, vertelt Trea. "Ik heb gezien wat mensen voor me hebben gedaan en over hebben, dat is echt onvoorstelbaar. Ik ben heel veel gebeld, kreeg veel appjes en steunbetuigingen. Ik heb ook veel spullen van mensen gekregen. Dat had ik niet verwacht en daar ben ik enorm dankbaar voor."
luchtfoto Calandweg
Woningen aan de Calandweg, een dag na de windhoos © Omroep Zeeland
Terug dus naar de wijk Malta, want daar ligt het hart van Trea. Terwijl ze vertelt, lopen verschillende buurtgenoten langs en groeten haar. Zoals Cees de Boer, die ook in een van de gesloopte huizen woonde. "Dat gemoedelijke, ik voel me hier veilig. Ik heb hier tien jaar gewoond, mijn jongste zoon is hier geboren. Ik had altijd een bepaalde onrust in mijn lijf, maar sinds ik hier woonde was die onrust weg. Dit is gewoon thuis voor mij", zegt Trea.

Gesprek met Zeeuwland

Of ze weer op de Calandweg gaat wonen, weet Trea nog niet. "Binnenkort heb ik een gesprek met Zeeuwland. Maar ik hoef niet per se op deze plek terug te komen. Als het maar in de wijk Malta is."