Raad van State legt geen dwangsom op aan gemeente Hulst en Waterzande
De Raad van State legt geen dwangsom op aan de gemeente Hulst en de projectontwikkelaar van Stranddorp Waterzande bij Perkpolder. De Raad van State vindt het te belastend voor de partijen en ziet er voor nu te weinig aanleiding in, omdat volgende week een andere zitting staat gepland in deze zaak. Stichting Schone polder - die vreest voor vervuiling en zich verzet tegen de ophoging van de polder - wilde dat wel, omdat de gemeente en projectontwikkelaar zich niet zouden houden aan een eerdere uitspraak van de Raad van State.
De westelijke Perkpolder waar stranddorp Waterzande moet verrijzen wordt opgehoogd, zodat de toekomstige bewoners over het water kunnen kijken in plaats van tegen een dijk. Voor de ophoging wordt grond gebruikt die afkomstig is uit het havengebied van Antwerpen. Stichting Schone Polder vertrouwt die grond niet, omdat het mogelijk is vervuild.
De argwaan van Stichting Schone Polder komt niet uit de lucht vallen. Bij de aanleg van de Zeedijk bij Perkpolder in 2015, een eindje verderop, is thermisch gereinigde grond gebruikt, die tegen de verwachting in tóch verontreiniging bleek te bevatten. Ook ontstond er onrust bij het originele plan voor Waterzande, toen nog Plan Perkpolder geheten, waarin ook nog een golfbaan voorzien was. Daarvoor zou tot acht miljoen ton licht vervuilde grond worden gebruikt.
Wat is Waterzande?
Waterzande is een stranddorp dat gebouwd wordt rond de voormalige veerhaven van Perkpolder. Er komen huizen, winkels, een restaurant, hotel en jachthaven.
De stichting vroeg de gemeente Hulst hierom eerder al handhavend op te treden en de grondaanvoer stil te leggen. Maar dat verzoek werd afgewezen. De Raad van State verplichte de gemeente vervolgens handhavend op te treden, mits aan een paar voorwaarden zou worden voldaan. Zo moet iedere scheepslading worden gecontroleerd, moet worden bijgehouden waar de grond precies vandaan komt en waar die precies terechtkomt, zodat de grond in geval van problemen teruggehaald kan worden.
Te weinig rapporten
Metingsrapporten moesten worden gestuurd aan de gemeente Hulst en de stichting. Maar begin september liet de advocaat van de stichting weten dat ze niet van alle scheepsladingen een rapport hadden ontvangen, en, zo stelde hij, zou de grond pas worden gecontroleerd nadat die al in de polder was gestort. Waardoor de grond zich al kon vermengen met andere grond.
Hierop riepen ze de gemeente nog een keer op te handhaven, maar die weigerde dat. Daarop stapte de stichting weer naar de Raad van State en eiste ze via deze weg om de grondaanvoer te stoppen en een dwangsom op te leggen van 200.000 euro per dag met een maximum van 1 miljoen euro.
Volgens de Raad van State kan op basis van de stukken die nu voor liggen, niet worden geoordeeld dat de voorwaarden niet worden nageleefd. Daarvoor is een zitting nodig, waarbij alle partijen hun zegje kunnen doen en het eventuele tegendeel kunnen bewijzen.
Omdat er volgende week donderdag al een zitting staat gepland in deze kwestie, heeft de Raad van State besloten die zitting af te wachten en dan te oordelen of er aan de voorwaarden wordt voldaan of niet. De uitspraak in deze kwestie wordt twee weken later verwacht.
